Τριάντα έξι χροόνια στην επαρχία. Σάμος, Παληό-Νέας Πέραμος-Ελευθερές Καβάλας. Επιλογή ενός αστού (Θεσσαλονίκη) να ζήσει κοντά στη φύση με κοινό στοιχείο τη θάλασσα, την Κίρκη όπως μου αρέσει να την αποκαλώ.
Σ’ ένα αγρόκτημα στον κάμπο των Ελευθερών, ζω με την οικογένειά μου από το 2004. Δύσκολη επιλογή, κόντρα στους γονείς μας, αλλά ποτέ δεν μετανιώσαμε, ειδικά τώρα στις μέρες της πανδημίας.
Ο εξαναγκασμός σε κατ’ οίκον περιορισμό δεν άρεσε σε κανέναν. Άλλο όμως σε διαμέρισμα κι άλλο στην επαρχία. Το πλεονέκτημα να ζεις εδώ φάνηκε έντονα τώρα, γιατί εδώ με μια λέξη… ΖΕΙΣ!
Γύρω η φύση σού δείχνει τις εποχές και τώρα είναι ΑΝΟΙΞΗ! Χρώματα, πράσινο, αναγέννηση και πολλή δουλειά βεβαίως. Όλα περιμένουν από σένα: φυτά, γη, ζώα, λουλούδια.
Κι όταν πέσει το σκοτάδι, υπάρχει και η άλλη ζωή. Η καλλιτεχνική, σ’ ένα υπόγειο εργαστήριο και σ’ ένα δωμάτιο-ατελιέ. Δημιουργική απασχόληση μέσα στο «χάος» των αντικειμένων που περιμένουν να πάρουν σειρά.
Ανακάλυψα και το διάβασμα σ’ ένα βιβλίο-αφήγημα της νεότερης ιστορίας (Σέρρα του Γιάννη Καλπούζου). Για τηλεόραση δεν πολυμιλώ, όχι ειδήσεις, ντοκιμαντέρ, ιστορία και κάποια ταινία με τη σύζυγο Ελένη και τη μικρή μου κόρη την Ειρήνη.
Εδώ στην επαρχία ακόμη μπορούμε να αθλούμαστε στην παραλία (κατόπιν άνωθεν αδείας). Ευκαιρία για φωτογράφιση της ελληνικής ωραιότητας, να τη «μοιράσω» στους διαδικτυακούς φίλους.
Η ζωή μας μπορεί να έχει εναλλαγές χρωμάτων-δραστηριοτήτων, αρκεί να τις αναζητήσουμε. Τέλος με τις ειδήσεις θανάτου-φόβου. Καιρός να βρούμε τον νέο βηματισμό μας και να «δραπετεύσουμε».
Ο Γιάννης Κανίογλου είναι συνταξιούχος υπάλληλος ΟΤΕ