Σταμάτησα να μετρώ τις ημέρες και αποφάσισα να δω με αισιοδοξία την «επόμενη μέρα». Έτσι, φαντάζομαι πως δεν θα αργήσει ο καιρός που η συλλογική προσπάθεια των επιστημόνων υγείας ανά τον κόσμο θα έχει αίσιο αποτέλεσμα με μία «απάντηση» στην καταπολέμηση του Covid-19. Ίσως όχι θεραπεία. Μία απάντηση όμως που θα μας φέρει σε μία κατάσταση «συμβιβασμου», όπως με όλες τις άλλες αρρώστιες που εξακολουθούν να πλήττουν τον πλανήτη μας. Μία απάντηση που θα μας επιτρέψει να θυμόμαστε αυτές τις δύσκολες ώρες σαν μια περιπέτεια που ανέδειξε τα καλά που ο καθένας μας έκρυβε μέσα του, αλλά και τ’ άλλα, τ’ άσχημα, που αν τα συνειδητοποιήσουμε ως τέτοια, θα μας δοθεί η ευκαιρία να τα διορθώσουμε.
Αποφάσισα επίσης ν’ ακούω περισσότερο τους ανθρώπους, να αισθάνομαι περισσότερο τις ανάγκες τους, ν’ ακουμπάω πιο συχνά τις «πληγές» τους και να γεύομαι μαζί τους την πίκρα αλλά και τη γλυκύτητα των στιγμών τους.
Με δυο λόγια. Αποφάσισα πως αυτός ο αναγκαστικός περιορισμός μού έδωσε την ευκαιρία να δω καλύτερα απ’ τ’ ανοιχτά παράθυρα της ψυχής και του νου. Ν’ αντικρίσω, για πρώτη ίσως φορά, τον ορίζοντα των γνώσεών μου. Κι αυτό μ’ έκανε να θέλω να σαλπάρω γι’ ακόμη μακρινότερα ταξίδια. Πέρ’ από τους φράχτες των οριζόντων, που απλά ήταν εκεί· όχι ως όρια, αλλά ως μία υπόσχεση, μια πρόκληση που έπρεπε να δεχθώ.
Και έτσι, το ταξίδι της ζωής μας θα συνεχιστεί. Ίσως με κάποιες αλλαγές. Αλλά πότε η ζωή δεν μας επεφύλασσε εκπλήξεις; Δυσάρεστες ή ευχάριστες, είναι αυτές που, εντέλει, μας κάνουν δυνατότερους, πιο σοφούς και, ελπίζω, πιο ανθρώπινους.
Όπως κι αν έχει, κλισέ αλλά, η ζωή θα συνεχιστεί.
Στα εύκολα και στα δύσκολα, εμείς είμαστε αυτοί που θα κάνουν την διαφορά. Ακόμη και την «επόμενη μέρα» του κορονοϊού.
Ο Γιώργος Τσακίρης είναι στέλεχος επιχείρησης εμπορίας αυτοκινήτων και αρθρογράφος