Πανδημία… Ομολογώ ότι πριν από λίγους μήνες αυτό θα μου ακουγόταν σαν τίτλος ταινίας. Η ζωή όμως, έχει άλλα σχέδια. Για όλους μας. Ζούμε μια από τις ελάχιστες ιστορικές στιγμές που σύσσωμη η ανθρωπότητα έρχεται αντιμέτωπη με τον ίδιο, κοινό για όλους, κίνδυνο. Και μάλιστα έναν κίνδυνο που απαιτεί από εμάς να ακονίσουμε την κοινωνική μας συνείδηση και να την επιδείξουμε στον μέγιστο βαθμό.
Προσωπικά λοιπόν, η απομάκρυνση από αγαπημένα πρόσωπα, η απώλεια της ελευθερίας, η αβεβαιότητα της εξέλιξης της νόσου μού προκαλούν ποικίλα αρνητικά συναισθήματα.
Από την άλλη, σκέφτομαι ότι δεν έχω άλλη επιλογή από το να παραμείνω «χωριστά-ενωμένη» και με το βλέμμα επίμονα στραμμένο στο «μετά», αφιερώνοντας χρόνο σε ό,τι με κρατάει δυνατή.
Γι’ αυτό λοιπόν, φροντίζω να κουβεντιάζω ατελείωτα με τον σύντροφό μου, να παίζω με τα κορίτσια μου που λατρεύω, να χαίρομαι το σπίτι μου που αγαπώ, να γυμνάζομαι, να μαγειρεύω όσο ποτέ άλλοτε, να διαβάζω, να συνομιλώ διαδκτυακά με φίλους και αγαπημένους.
Ό,τι μας δίνει ελπίδα και λόγους να στεκόμαστε όρθιοι, να συνεχίζουμε, να θέλουμε να γινόμαστε καλύτεροι, ό,τι μας εμπνέει και μας κάνει να προσμένουμε το αύριο είναι αυτήν τη στιγμή της αναγκαστικής παύσης, σωτήριο για τον καθένα χωριστά και για όλους μας.
Η Σοφία Ανανιάδου είναι επιχειρηματίας στον κλάδο των τροφίμων