Ιωάννης Κακάρας: Έρωτας πάνδημος

Καβαλιώτες μοιράζονται με τους αναγνώστες του KAVALA POST σκέψεις, συναισθήματα και στιγμές από την καθημερινότητά τους «μένοντας στο σπίτι»

Όλα ξεκίνησαν από μια περιοχή πολύ μακριά από την Ελλάδα μας και νά που ήρθε η Ανάσταση και εμείς ακόμη παλεύουμε με τις σκιές… Καθώς μπαίναμε στο «τούνελ» αυτής της τόσο σκληρής  πραγματικότητας, άκουγα συνεχώς και συνεχώς τις ίδιες φράσεις-λέξεις: υποκείμενο νόσημα, εξιτήριο, διασωληνωμένος, πανδημία, κρούσμα, περιοριστικά μέτρα, καραντίνα, φυλακή, μάσκα, δείγμα, θετικός, νοσοκομείο αναφοράς, δομή, ιός, ατομική ευθύνη, αναβολή, ευπαθείς ομάδες, νεκροί, νικητής….

Οι λέξεις συνεχώς στριφογύριζαν στο μυαλό μου και δεν μ’ άφηναν διόλου περιθώρια να σκεφτώ αισιόδοξα για τα μελλούμενα. Φοβάμαι πως η ζωή μας δύσκολα θα επανέλθει στο πριν και πως το μετά που έρχεται δεν θα είναι καθόλου εύκολο μιας και η ανεμελιά της ανθρώπινης επαφής θα χαθεί ανεπιστρεπτί. Συνήθως λένε «η προηγουμένη γενιά είναι υπεύθυνη για την επόμενη». Τώρα δυστυχώς συνέβη το αντίθετο, με άλλα λόγια μοιάζει να ήρθαν τα πάνω-κάτω στη ζωή μας, στη ζωή όλων μας.

Παρ’ όλ’ αυτά, η καθημερινότητα είναι καθημερινότητα και προχωράει –άλλωστε είναι η «δουλειά» της– και μαζί μ’ αυτήν κι εγώ την ακολουθώ, όχι όπως πριν… δεν παύει όμως να είναι το ίδιο φορτωμένη.

Συνεχίζω λοιπόν να δουλεύω αρκετές ώρες για το Σχολείο, «εξ αποστάσεως εκπαίδευση-διοίκηση» , παίζω μουσική, σχεδιάζω για του χρόνου… Δυστυχώς όμως παράλληλα ακυρώνω κι ένα μεγάλο φεστιβάλ, το «Άδοντες και Ψάλλοντες εν τη καρδία…». Όσο δύσκολο είναι να «χτίσεις» κάτι που αφορά νέους ανθρώπους ακόμη πιο δύσκολο είναι να το «γκρεμίσεις».

Τέλος, τις βασανιστικές λέξεις-φράσεις που σας ανέφερα παραπάνω, προσπάθησα να τις αποτυπώσω σε λίγους στίχους, τους οποίους και αφιερώνω σε όσους ζουν με τη στέρηση της αγκαλιάς των ανθρώπων τους.

dav

Έρωτας πάνδημος

Άνθρωπος ως υποκείμενο νοσεί
αφέθηκε σαν αντικείμενο να ζει
Ζητά απ’ τον συνάνθρωπο πνοή
η μάσκα του κρύβει την οργή

Έρωτας πάνδημος σε φυλακή
θέμα ατομικής ευθύνης η ζωή
Δείγμα να πάρω απ’ το φιλί
θέλω να νιώσω την ντροπή

Αν θέλουν να μας θέσουν «θετικούς»
η ιστορία μας θα μαρτυρεί «αρνητικούς»
Στις φλέβες μας κυλά μονάχα ένας ιός
της αλήθειας ο άγνωστος καρπός


Ο Ιωάννης Κακάρας είναι μουσικός, Διευθυντής Μουσικού Σχολείου Καβάλας