Χαρακτηριστικό της «φυσιογνωμίας» αλλά και σημείο αναφοράς για κάθε ελληνικό χωριό είναι η κεντρική πλατεία του, γύρω από την οποία συνήθως κάποιος βρίσκει ένα κτιριακό σύμπλεγμα που περιλαμβάνει την εκκλησία, το «δημαρχείο», κάποιο καφενείο (ή και περισσότερα) και, φυσικά, το σχολείο. Από σήμερα Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017, ένα σημείο αναφοράς της Λιμνιάς, του χωριού που ανήκει διοικητικά στον δήμο Καβάλας, δεν υπάρχει πια! Η Δημοτική Αρχή θεώρησε ότι είναι προτιμότερο να το… γκρεμίσει από το να το αναστηλώσει…
Βέβαια, η ευθύνη για το ότι χάθηκε ακόμη ένα «ίχνος» της Τοπικής Ιστορίας δεν «βαραίνει» μόνο την τωρινή, αλλά και την προηγούμενη Διοίκηση. Επί δημαρχίας Σιμιτσή, όταν άρχισαν να παρατηρούνται τα πρώτα σημάδια «γήρανσης» του κτιρίου, αφαιρέθηκε αρχικά η σκεπή με στόχο να αντικατασταθεί. Αντ’ αυτού, το σχολείο αφέθηκε στο έλεος των καιρικών φαινομένων. Λίγους μήνες πριν, άρχισε να καταρρέει… Μέχρι χθες, που ο δήμος το «έριξε» μέχρι τελευταίας… πέτρας!
Το Δημοτικό Σχολείο της Λιμνιάς είναι άρρηκτα «δεμένο» με τις μνήμες των κατοίκων. Γενιές και γενιές έχουν «φοιτήσει» εκεί. Καβαλιώτης που έλκει την καταγωγή του από το χωριό επικοινώνησε φανερά συγκινημένος με το KAVALA POST. «Στο σχολείο αυτό πήγαν οι παππούδες μου, οι γονείς μου, εγώ και τα… παιδιά μου. Είναι ντροπή μετά από τόσα χρόνια να γκρεμίζουν το σχολείο. Ένα “κομμάτι” της ζωής μου γκρεμίστηκε μαζί με αυτές τις πέτρες»!
Το κτίριο του σχολείου ήταν πέτρινο, κτισμένο με την αρχιτεκτονική άλλων εποχών και τα τελευταία χρόνια, όντας ασυντήρητο και ουσιαστικά ανενεργό, άρχισε να εμφανίζει σημάδια «γήρανσης». Οι κάτοικοι του χωριού μαζί με τον Πολιτιστικό Σύλλογο είχαν ξεκινήσει επαφές με τους εκπροσώπους της Δημοτικής Αρχής επί διοίκησης Σιμιτσή ακόμα. Οι μπουλντόζες του δήμου «έριξαν» το σχολείο, επικαλούμενοι καταγγελία για επικινδυνότητα που έγινε στην Εισαγγελία Καβάλας. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν σήμερα και απομένει πλέον η απομάκρυνση των υλικών από το σημείο.