Ημέλλουσα Κρίση είναι θεμελιώδης πίστη της χριστιανικής διδασκαλίας, η οποία θα επισυμβεί στο τέλος αυτού του πρόσκαιρου κόσμου και περιγράφεται σαφέστατα στο ευαγγέλιο του Ματθαίου. Ο Κύριος, λίγο πριν το πάθος Του, ομιλώντας για τα έσχατα και μετά τις παραστατικές παραβολές των δέκα παρθένων και των ταλάντων είπε πως, όταν έρθει ο Ίδιος στη Δεύτερη και φοβερή παρουσία Του, τότε που όχι ως ταπεινό βρέφος στην άσημη Βηθλεέμ, αλλ΄ ως μέγας Βασιλέας, ως ο μόνος Βασιλιάς του κόσμου, με πλήρη Δόξα θα έλθει για να κρίνει ζώντας και νεκρούς και να οδηγήσει στον τόπο της αναπαύσεως τις ψυχές μας , εκείνη την μέρα και κείνη την στιγμή κατά την αψευδή μαρτυρία Του , θα ανοίξει το βιβλίο της ζωής και κάθε ψυχή θα απολογηθεί για τον βίο της και θα απολαύσει κατά τα έργα της, την αιώνια κρίση της δικαίωσης ή την αιώνια καταδίκη στο πυρ το εξώτερο της άρνησης της παρουσίας του θεού.
Ποιο είναι, όμως, το μέτρο που θα κρίνει τις ψυχές μας; Μας το αποκαλύπτει ο ίδιος ο Κύριος: θα είναι η ίδια μας η απολογία. Τι θα έχουμε να πούμε στον Κύριο. Τι θα έχουμε να απολογηθούμε μπροστά στο φοβερό θρόνο Του, για όλα όσα κάναμε ή δεν κάναμε. Για όλα όσα ήταν αρεστά στον Θεό και μεις τα πράξαμε ή αμελήσαμε να τα πράξουμε περιδιαβαίνοντας την ματαιότητα του βίου μας, και για όσα δεν ήταν ευάρεστα στον Θεό και μεις τα αποφύγαμε ή δεν τα αποφύγαμε και τα πράξαμε προς πρόσκαιρη τέρψη και αιώνια καταδίκη. Και Κείνος ο εύσπλαχνος και δικαιοκρίτης Θεός θα άρει τον ζυγό της δικαιοσύνης Του και της ευσπλαχνία Του και θα κρίνει με αγάπη για το δημιούργημά του, με επιείκεια για τον βασανισμένο άνθρωπο αλλά και με δικαιοσύνη για τον αποστάτη του παραδείσου, καθένα μας ξεχωριστά, έχοντας ως κεντρικό κριτήριο, το μέτρο της αγάπης. Αυτής της αγάπης που σταυρωμένη μας την δίδαξε με την θυσία Του πρώτος Εκείνος. Αυτή την αγάπη που τόσο παραστατικά μας την διδάσκει στο Ευαγγέλιο της κρίσεως. Προσομοιάζοντας τον Εαυτό Του με κάθε αδελφό θέτει ως μέτρο κρίσης την αγάπη. Με είδατε γυμνό και με ντύσατε θα μας πει, πεινασμένο και μου δώσατε να φάω, διψασμένο και με ξεδιψάσατε, ξένο και με δεχθήκατε στον οίκο σας, ασθενούντα και με παρηγορήσατε, φυλακισμένο και με επισκεφθήκατε, τότε αληθινά πράξατε το θέλημα του Πατέρα μου, απολαύστε την αιώνια μακαριότητα της ακατάπαυστης κοινωνίας με την τρισυπόστατη θεότητα. Αν όμως η απολογία μας είναι αρνητική και διερωτόμαστε πότε Θεέ μου σε είδαμε γυμνό και δεν σε ντύσαμε, πεινώντα ή διψώντα, ασθενούντα, ή φυλακισμένο και δεν σε διακονήσαμε, τότε η ετυμηγορία ως πέλεκυς βαρύς θα πέσει στη κεφαλή μας. Αφού δεν τα πράξατε στα αδέλφια σας, ούτε και σε μένα τα πράξατε. Ελλείπετε στην αγάπη, αρνηθήκατε το κατ’ εικόνα και δεν φθάσατε στην ομοίωση, κληρονομήστε τον τόπο της οδύνης της έλλειψης της αγάπης, της έλλειψης της κοινωνίας με το πυρ της Θεότητος.
Η μέλλουσα κρίση είναι αναπόφευκτη και απορρέει από την απόλυτη δικαιοσύνη του Θεού. Την παρέλευση αυτού του φθαρτού και τραυματισμένου από την αμαρτία κόσμου θα επισφραγίσει η μεγάλη και αδέκαστη κρίση του Χριστού, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την είσοδο στη νέα πραγματικότητα της βασιλείας του Θεού. Οι άνθρωποι, ως ελεύθερα όντα, πρέπει να τοποθετηθούν στη βασιλεία του Χριστού ανάλογα με τη δική τους επιλογή σε αυτή τη ζωή. Ύψιστο κριτήριο της κρίσεως θα είναι η στάση και συμπεριφορά τους απέναντι στους συνανθρώπους τους. Η θετική ή η αρνητική στάση τους θα κρίνει τελικά αν θα είναι κληρονόμοι της βασιλείας του Θεού, ή θα είναι προορισμένοι να ριχτούν στην αιώνια κόλαση, όπου «εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων».
Η ενθύμηση της φοβερής μελλούσης Κρίσεως στην αρχή του Τριωδίου είναι απαραίτητη, διότι απώτερος σκοπός του όλου πνευματικού αγώνα μας είναι να βρεθούμε εκ δεξιών του Δεσπότη Χριστού, κατά τη μεγάλη Kρίση. Η απολογία μας τότε εξαρτάται από το τώρα, από το σήμερα που βιώνουμε, σήμερα οικοδομούμε την απολογία μας, σήμερα χτίζουμε όλα εκείνα τα κριτήρια που θα κινήσουν την ευσπλαχνία του Κυρίου και θα μας δώσουν την χαρά της μετοχής στην αιώνια βασιλεία Του. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή είναι χρόνος έκφρασης αυτής της αγάπης που ζητά ο Κύριος. Η στιγμή της προσωπικής μας κρίσεως.-
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Φιλίππων, Νεαπόλεως & Θάσου
Αρχιμ. Παύλος Κίτσος