Ο αγώνας των γονέων των μαθητών της Α’ τάξης του 2ου ΔΣ Καβάλας για τη λειτουργία δύο τμημάτων, όπως ήταν στην αρχή της σχολικής περιόδου, και όχι ενός που μετατράπηκε λίγες ημέρες αργότερα, συνεχίζεται. Αυτή τη φορά οι γονείς με επιστολή τους απαντώντας στην τοποθέτηση της Περιφερειακής Διευθύντριας Εκπαίδευσης ΑΜΘ, ζητούν εκ νέου να λειτουργήσουν δύο τμήματα ώστε να καλυτερεύσουν οι συνθήκες που τα παιδιά τους μορφώνονται και κοινωνικοποιούνται.
Η επιστολή που δόθηκε στη δημοσιότητα από την Ομοσπονδία Γονέων Ανατ. Μακεδονίας – Θράκης αναφέρει:
«Αξιότιμη κ. Περιφερειακή Διευθύντρια Εκπαίδευσης ΑΜΘ, απαντώντας στο υπ. Αριθμ. Πρωτ. Φ.1.3/12001 Έγγραφό σας και ευχαριστώντας σας για τη γενικότερη προσοχή και ευγένειά που δείξατε στο αίτημά μας, είναι αυτονόητο ότι ορθώς παραπέμπετε στην παρ. 2 άρθρου 7 Π.Δ. 79/2017 (ΦΕΚ 109/Α/1-8-2017).
Είναι όντως πολιτικό ζήτημα η σχετικά πρόσφατη αύξηση του μέγιστου αριθμού Μαθητών Τμήματος Δημοτικού σε 25, νομική πρόβλεψη, πάντως, για την οποία λυπούμαστε. Είναι εντυπωσιακό, επίσης, το ότι με τον ίδιο Νόμο τυχαίνει, στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καβάλας, η Τάξη με τους περισσότερους Μαθητές να είναι η Α’ και όχι μεγαλύτερες Τάξεις, οπότε το βάρος μετατίθεται στην πιο ευαίσθητη και κρίσιμη ηλικία.
Ωστόσο, στο καθαρά νομικό και διοικητικό μέρος που μας ενδιαφέρει, το ζήτημα τίθεται στη βάση της παρ. 1α του άρθρου 11 του Ν. 4452/2017 (ΦΕΚ 17/Α/15-2-2017), όπου ο μέγιστος αριθμός Μαθητών θα έπεφτε στους 22 (κατά 3 στην κατηγορία Μαθητών ΕΑΕ). Αποτελεί ειδικότερο Νόμο, με τίτλο Γ ́ Κεφαλαίου «Ρύθμιση θεμάτων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης» και τίτλο άρθρου 11 «Ρύθμιση θεμάτων ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης».
Το Νόμο φυσικά τον γνωρίζετε, αφού βάσει αυτού και με δική σας Απόφαση εφαρμόζετε αυτή τη στιγμή σε άλλες Σχολικές Μονάδες της Περιφερειακής σας Διεύθυνσης, είτε δεν υπάρχει Τμήμα Ένταξης (βλ. παρ. 1α.α άρθρου 11 Ν. 4452/2017)) είτε υπάρχει και λειτουργεί ή ουσιαστικά υπολειτουργεί (βλ. παρ. 1α.β άρθρου 11 Ν. 4452/2017).
Το Νόμο αυτό υποδηλώσαμε στο από κοινού Έγγραφό μας, ενώ το δηλώσαμε ρητά στους άμεσους διοικητικούς αποδέκτες μας (οι οποίοι γνωρίζουν πως υπάρχουν 4 Γνωματεύσεις για Ειδική Αγωγή, εκ των οποίων οι 3 είναι ιδιωτικές και πλέον κατατίθενται και στον Διευθυντή του Σχολείου με δική μας πάντα πρωτοβουλία): αποτελεί διαδικασία που και τώρα αξιοποιούν Σχολικές Μονάδες με πρωτοβουλία των Διευθυντών τους, πόσω μάλλον αν πρόκειται για παιδάκια Α’ Δημοτικού.
Ειδικά για το τελευταίο ζήτημα, έχουμε γνώση ότι σε Σχολικές Μονάδες γενικότερα, οι Διδάσκοντες και οι ΕΔΥ αναλαμβάνουν πρωτοβουλία σχετικής αξιολόγησης ερχόμενοι σε διακριτική επικοινωνία με τους Γονείς, απ’ όπου τελικά μπορεί να διαπιστωθεί ακόμη μεγαλύτερος αριθμός Μαθητών που χρήζουν Ειδικής Αγωγής. Στην περίπτωση αυτή, δηλαδή, το Σχολείο «δεν περιμένει τους Γονείς».
Αντιλαμβάνεστε γενικότερα ότι και για εμάς που είμαστε Γονείς και για εσάς που είστε Δάσκαλοι η πιο κρίσιμη Τάξη μέχρι την Γ’ Λυκείου είναι η Α΄ Δημοτικού! Μιλάμε για μικρά παιδάκια, που ειδικά αν χρήζουν Αγωγής και Ειδικής Αγωγής θα είναι αργά αν αρχίζουν να την απολαμβάνουν σε επόμενες Τάξεις.
Ζητούμε λοιπόν να κινηθούν οι διαδικασίες διάσπασης της Τάξης σε 2 Τμήματα (όπως ήταν και το Σεπτέμβριο), λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιωτικές Γνωματεύσεις μέχρι να αξιολογηθούν και από το ΚΕΔΑΣΥ (δια της ΕΔΥ) ως Δημοσίου Φορέα, διαδικασία που για εμάς καθυστερεί επικίνδυνα, μιας και σε λίγο θα κατατεθούν οι αιτήσεις από τις Πρωτοβάθμιες Διευθύνσεις για την γ΄ φάση αναπληρωτών.
Κινούμαστε πάντα με γνώμονα την ομαλή λειτουργία της τάξης και της ένταξης των παιδιών μας στη μαθησιακή διαδικασία, χωρίς να εμμένουμε σε νομικές λεπτομέρειες («στρέβλωση του Νόμου») που αργά ή γρήγορα θα ξεπεραστούν, λειτουργώντας όμως αυτή τη στιγμή εις βάρος των παιδιών μας.
Παράλληλα, θα θέλαμε να τονίσουμε το κομμάτι συντρέχουσας επικινδυνότητας ως προς την ασφάλεια των παιδιών της τάξης, που ειδικά σε περίοδο εξάρσεων πρέπει να ληφθεί υπόψιν. Έχουμε ιδία αντίληψη και του ζητήματος αυτού, μιας και τα παιδιά μας έρχονται ως συμμαθητές από το Νηπιαγωγείο».