Το τελευταίο «αντίο» είπαν χιλιάδες κόσμου στον Βασίλη Καρρά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο Κοκκινοχώρι του Δήμου Παγγαίου στην Καβάλα [δείτε εδώ φωτογραφίες].
Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Δήμαρχος Παγγαίου, Φίλιππος Αναστασιάδης, εστιάζοντας στον άνθρωπο Βασίλη Καρρά, στον Παγγαιορίτη καλλιτέχνη που νοιαζόταν για τον τόπο του και για όσους είχαν ανάγκη, στην ταπεινότητά του, στη γενναιοδωρία του, σε εκείνον που «από τα μικρά μαγαζιά των ανθρώπων του μόχθου μέχρι τις μεγάλες πίστες κατάφερε να μείνει αυθεντικός».
Ο επικήδειος του Δημάρχου Παγγαίου, Φίλιππου Αναστασιάδη
«Αγαπημένε μας Βασίλη, απευθύνω το τελευταίο “αντίο” για το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας. Πώς να περιγράψεις το τι αισθάνεται για ‘σένα ο καθένας από εμάς από όλους τους καλλιτέχνες και τους ανθρώπους κάθε ηλικίας και κάθε μορφωτικής και επαγγελματικής τάξης. Εσύ είχες μόνο τον τρόπο από τα τραγούδια σου να εκφράζεις τα συναισθήματα όλων μας. Πάλεψες στα ίσια το πρόβλημα υγείας σου, παλληκαρίσια. Δεν έλειψε ποτέ από δίπλα εκείνη που προσφωνούσες γυναίκα, το στήριγμα της ζωής σου, η Χριστίνα και η μονάκριβη κόρη Ειρήνη σας.
»Αγωνίστηκες με μόχθο σε όλη σου τη ζωή. Από τα μικρά μαγαζιά των ανθρώπων του μόχθου μέχρι τις μεγάλες πίστες κατάφερες να μείνεις αυθεντικός και αυτό το αναγνωρίζουν όλοι. Κέρδισες την αγάπη και την εμπιστοσύνη, την αγάπη και τον σεβασμό όλου του καλλιτεχνικού στερεώματος.
»Έδωσες αγάπη και εισπράττεις αγάπη. Μαζί με εσένα αποχαιρετούμε όλοι στιγμές, θύμησες, χαρές και δάκρυα, γλέντια και στεναχώριες και αυτό κάνει τον πόνο μας ακόμη πιο βαρύ.
»Με μια λέξη σε περιγράφουν όλοι: Άρχοντας. Άρχοντας σε όλα, με ρίζες, με ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο. Ο Βασίλης Καρράς ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, ένας ευαίσθητος καλλιτέχνης, δοτικός στη ζωή και στη δουλειά, γενναιώδορος με συνεργάτες και απλούς ανθρώπους.
»Όσο μεγάλη ήταν η φωνή του, τόσο μεγάλη ήταν η ψυχή του. Βασίλη είχα την τύχη να σε γνωρίσω, είχα την τύχη να με θεωρείς φίλο σου. Να δω πίσω από το καλλιτεχνικό μέγεθος ένα ακόμη μεγαλύτερο μέγεθος, το ανθρώπινο μέγεθος.
»Μετά τη χειρουργική σου επέμβαση, μου ζήτησες να τα πιούμε παρέα. Εγώ μετρούσα τα τσιγάρα και σου έλεγα “άρχοντα περιόρισέ τα”. Η απάντησή του ήταν “αυτά που έζησα εγώ μικρέ ήταν όλα όσα ζουν άλλοι σε πολλές ζωές“. Ήταν κιμπάρης. Η Θεσσαλονίκη και η Μακεδονία για την οποία τραγούδησες, η Ελλάδα, η οικογένειά σου, σε “αποχαιρετούμε” στο μεγάλο ταξίδι της ζωής σου και εκεί ψηλά που θα είσαι και θα βρεθείς με την παρέα εσύ ξέρεις τον τρόπο να τους ξεσηκώνεις με το “καλησπέρα και καλή βραδιά“. Όμως θέλουμε να κάνεις μια ξεχωριστή αγκαλιά στο γειτονάκι σου την Ευγενία που χάσαμε πρόσφατα.
»Αγαπημένε Βασίλη, από τον βορρά μέχρι τον νότο να σε αγαπάμε όλοι βρήκες τον τρόπο. Καλό ταξίδι άρχοντα. Αθάνατος».