Στην Καβάλα βρέθηκε το Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016 ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης και καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ευάγγελος Βενιζέλος ως κύριος ομιλητής δημόσιας συζήτησης του Κύκλου Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση που πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου Ωκεανίς με θέμα: «Ποιο μέλλον για την Ελλάδα; Η παιδεία και ο πολιτισμός ως στοιχεία εθνικής ταυτότητας και ως μοχλοί ανάπτυξης».
Την εκδήλωση, την οποία συντόνισε ο τέως δήμαρχος Καβάλας Κωστής Σιμιτσής, πλαισίωσαν με τις ομιλίες τους η αρχαιολόγος- Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, π. ΓΓ ΥΠΠΟ Λίνα Μενδώνη, ο αν. Καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Μιχάλης Χρυσομάλλης, ο μουσικός και υποψήφιος ευρωβουλευτής με την Ελιά Μάνος Επιτροπάκης και ο συγγραφέας Κοσμάς Χαρπαντίδης, ενώ προλόγισε ο πρώην βουλευτής Καβάλας του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Παπουτσής.
Εκτός από παλιά και νέα στελέχη της οικείας ΝΕ του ΠΑΣΟΚ, το «παρών» έδωσαν ο Αντιπεριφερειάρχης Καβάλας Θόδωρος Μαρκόπουλος, ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης για θέματα Δημόσιας Υγιεινής, Επαγγελμάτων Υγείας και πρόληψης και προαγωγής Υγείας και Ευρωπαϊκών προγραμμάτων Δημόσιας Υγείας Χρήστος Γάκης, η δήμαρχος Καβάλας Δήμητρα Τσανάκα, ο περιφερειακός σύμβουλος Αλέξανδρος Ιωσηφίδης και η βουλευτής Δράμας του ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Συμπαράταξη Χαρά Κεφαλίδου, με τους κ. κ. Μαρκόπουλο, Ιωσηφίδη και Παύλο Γεωργιάδη (πρ. πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Καβάλας) να κάνουν και παρέμβαση, μεταξύ των υπολοίπων που παρενέβησαν, στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου που άνοιξε μετά το πέρας των ομιλιών.
Η ανάγκη αποκέντρωσης του πολιτισμού και της επιλογής ταυτότητας
Η κ. Μενδώνη στάθηκε κυρίως στο γεγονός ότι ο πολιτισμός προσφέρει μια ολιστική και παράλληλα ανθρωπιστική θεώρηση, η οποία μπορεί να συνεισφέρει στην ανάπτυξη, με επίκεντρο τον άνθρωπο, ενώ έκανε ιδιαίτερη μνεία «στο μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο στην βόρεια Ελλάδα την τελευταία 15ετία, την Εγνατία Οδό», ένα έργο που έλκει την «καταγωγή» του από την αρχαιότητα, καθώς και στο Φεστιβάλ Φιλίππων.
Ο κ. Χαρπαντίδης στάθηκε κυρίως στην «αποκέντρωση του πολιτισμού», αναφέροντας την δημιουργία των ΔΗΠΕΘΕ από την Μελίνα Μερκούρη, ενώ σχολίασε ότι τα τελευταία χρόνια ο πολιτισμός περιμένει περίκλειστος στα μεγάλα πολιτιστικά κέντρα του Λεκανοπεδίου «και δεν θα αντέξει, αν δεν εξακτινωθεί στην περιφέρεια».
Από την πλευρά του, ο κ. Επιτροπάκης μίλησε για την ανάγκη «επιλογή ταυτότητας» που πρέπει να κάνει η Ελλάδα σε κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο, «για να κάνουμε το επόμενο βήμα, να ανακαλύψουμε τον νέο πατριωτισμό μας και την ευθύνη την έχουμε εμείς ως πολίτες», ενώ ο κ. Χρυσομάλλης έθεσε επιγραμματικά ορισμένα ζητήματα που αφορούν κυρίως την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ορμώμενος από «τις οριακές καταστάσεις που ζούμε στην Ανώτατη Παιδεία», κάνοντας λόγο για «καθεστώς ανελευθερίας», για «σχεδόν απαγορευμένη αριστεία», για συντεχνιακές πολιτικές στα Πανεπιστήμια, για παραπλάνηση, για «γκρέμισμα» και για πισωγυρίσματα που βλάπτουν συνολικά το Εκπαιδευτικό προϊόν της χώρας, «το οποίο απομονώνεται διεθνώς».
Ε. Βενιζέλος: «Να αποκτήσουμε την ιδιοκτησία της επιβίωσης»
Ο κ. Βενιζέλος ξεκίνησε την ομιλία του με την αναφορά στον «Κύκλο Ιδεών», μια προσπάθεια καταγραφής απόψεων με δοκιμιακό λόγο από πολίτες, η οποία ξεκίνησε εδώ και ένα χρόνο και προκαλεί τον δημόσιο διάλογο για φλέγοντα ζητήματα, με κεντρικό θεματικό άξονα το «αν υπάρχει μέλλον για την Ελλάδα».
Η απάντηση του κ. Βενιζέλου είναι ότι «ναι, υπάρχει μέλλον και μπορούμε να ξανακερδίσουμε το χαμένο έδαφος, αν το θελήσει ο λαός της και εξαρτάται άμεσα από τις αποφάσεις του, οι οποίες είναι απλές, αλλά και επώδυνες, υιοθετώντας ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης που πρέπει να το κάνει δικό του κτήμα, να αποκτήσει, δηλαδή, την ιδιοκτησία αυτής της επιβίωσης».
Πρόσθεσε, επίσης, ότι «η κοινωνία ζητάει να της πούμε την αλήθεια κι όταν της πούμε την αλήθεια, ψηφίζει ένα ψέμα και εγκλωβίζεται σε έναν φαύλο κύκλο μιζέριας και οπισθοχώρησης, κάτι που έχει κόστος», κάνοντας αναφορά στο δημοψήφισμα και στο γεγονός ότι «η πλειοψηφία του ελληνικού λαού πίστευε ότι υπήρχε άλλη λύση, χωρίς σκληρά μέτρα κι ότι το μνημόνιο έφερε την κρίση και δεν είναι η κρίση που μας ανάγκασε να πάμε στο μνημόνιο, για να καλύψουμε κυρίως τα ασφαλιστικά ταμεία, το μικρότερο δυνατό κακό προκειμένου να αποφύγουμε την απόλυτη καταστροφή κι ακόμα και τώρα, που το ΑΕΠ της Ελλάδας έχει υποστεί μείωση κατά 30% κι έχουν μειωθεί δραματικά τα εισοδήματα των νοικοκυριών, υπάρχουν οπαδοί της δραχμής, αγνοώντας ότι στην ουσία μιλάνε για απώλεια του εθνικού κεφαλαίου και την στιγμή που μπορεί να πάμε σε ένα μνημόνιο χωρίς τέλος».
Αναφερόμενος, δε, στο «κούρεμα» του χρέους, τόνισε ότι «αν ακολουθούσαμε την γραμμή που είχαμε χαράξει και δεν παρεκκλίναμε το πρώτο εξάμηνο του 2015, τώρα θα είχαμε αλλάξει το σκηνικό και δεν θα δημιουργούσαμε μόνοι μας την αίσθηση ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα παρίας που περιμένει το “κούρεμα” του χρέους της, ειδάλλως δεν έχει καμία θέση στην παγκόσμια οικονομία», προσθέτοντας, επίσης, ότι ο δανεισμός της χώρας έγινε με πρωτοφανώς ευνοϊκούς όρους και με μεγάλη περίοδο αποπληρωμής.
«Δεν μιλάμε μόνο για οικονομική, αλλά για εθνική καταστροφή», δήλωσε ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι «για να πείσουμε την κοινωνία, πρέπει να σπάσουμε τον μαύρο κύκλο της μιζέριας, της θεώρησης ότι είμαστε επαίτες».
Οι ενδογενείς πόροι και το παράδειγμα του Πρίνου
Για να γίνει, όμως, αυτό, πρέπει να ενεργοποιηθούν οι δύο βασικοί ενδογενείς πόροι της Ελλάδας, με την παράλληλη υιοθέτηση του απαραίτητου πετάγματος μεταρρυθμίσεων: Οι άνθρωποι και η γη.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, ο κ. Βενιζέλος έφερε το παράδειγμα της Καβάλα Oil: «Όταν το 1999 πήρα την απόφαση να δώσουμε τον Πρίνο ως εκμετάλλευση στον συνεταιρισμό των εργαζομένων του, αυτό φάνηκε σχεδόν δημαγωγικό και τώρα ανταγωνίζονται μεγάλες εταιρίες, ελληνικές και ξένες». Παράλληλα, αναφέρθηκε στον ρόλο του εκπαιδευτικού συστήματος, «το οποίο παράγει το συνολικό εθνικό διανοητικό κεφάλαιο, που είναι και η μεγαλύτερη επένδυση».
