Volo Saltare… Μια χορευτική παράσταση της δασκάλας χορού και χορογράφου Δέσποινας Παπαδόπουλου που πραγματοποιήθηκε στις 22 Μαΐου 2017 στο Αμφιθέατρο της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας αποτέλεσε αφορμή για μια σειρά ερωτήσεων και αυτονόητων-όπως εξελίχθηκε η κουβέντα-απαντήσεων από τη δημιουργό της, με το επιμύθιο να είναι τελικά τόσο απλό, αλλά όχι αυτονόητο για εκείνους που δεν βλέπουν τον χορό στην πραγματική του διάσταση, αυτή της ταύτισής του με την ίδια τη ζωή…
Γιατί Volo Saltare;
«Γιατί θέλω να χορεύω, να διδάσκω και να χορογραφώ! Ήθελα πάντα και θέλω να ζω με τον κλασικό και σύγχρονο χορό και να αναπνέω μέσα από την μαγεία της δημιουργίας και την επαφή με παιδιά και ενηλίκους που επίσης αγαπούν τον χορό. Φέτος για δεύτερη χρονιά ανέβασα μια παράσταση γεμάτη χορό, μουσική, χαρούμενα παιδιά, εικόνες και ψυχή πάνω από όλα!
»Πέρσι ήταν μια χοροθεατρική παραγωγή δική μου σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου. Φέτος ήταν μια απλή βραδιά χορού όπου παρουσιάστηκαν τμήματα μοντέρνου και κλασικού χορού από τον Σύλλογο “Αρμονία” Νέας Περάμου, ρυθμικής γυμναστικής από τον Πολιτιστικό Σύλλογο “Μέγας Αλέξανδρος” του Παληού και του Συλλόγου Γονέων του 24ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας και μοντέρνου χορού του Συλλόγου Γονέων του 8ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας.
»Είχα την χαρά να καλέσω και να αποδεχτούν την πρόσκληση μου η κ. Βικτώρια Κουτράκη από τη Νέα Καρβάλη με τμήματα λάτιν και χιπ-χοπ και το παιδικό τμήμα kyokushin του ΑΟ Καβάλας και του Δημήτρη Γαλάνη σε ένα υπέροχο σόου πολεμικών τεχνών».
Υπάρχει τελικά αυτοσκοπός στη διδασκαλία χορού;
«Είναι μεγάλη μου χαρά πάντα να βλέπω χαρούμενα παιδιά και ικανοποιημένους γονείς σε κάθε μου μάθημα και ειδικά σε βραδιές εκδηλώσεων και παραστάσεων. Η σκηνή γεμίζει ζωή, συναισθήματα, χαμόγελα, μουσικές, εικόνες, χρώματα…
»Γίνεται ένας τεράστιος καμβάς όπου μια ζωγραφιά ζωντανεύει και μαγεύει τους θεατές! Το σώμα “μιλάει” και στη σκηνή βγάζει το λόγο που προετοιμάζει μήνες πριν. Υπήρξα αθλήτρια ρυθμικής γυμναστικής, χορεύτρια χοροθεάτρου, χοροδράματος, θεάτρου, τηλεοπτικών σόου και άλλων εκδηλώσεων από πολύ μικρή ηλικία και μετέπειτα δασκάλα και χορογράφος.
»Κάθε χρόνο επί 34 χρόνια λοιπόν προσφέρω την αγάπη και τον σεβασμό μου στην Τέχνη αυτή με συνέπεια, πάθος και έμπνευση από καθημερινά, απλά και πιο σοβαρά πράγματα της ζωής! Και θα συνεχίσω… Αρκεί να υπάρχουν πάντα θετικοί άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό να στηρίζουν με κάποιο τρόπο την δουλειά μου, την κάθε μου δημιουργία! Ο χορός είναι ζωή και η ζωή είναι ένας “χορός”…».