Γκόνης-Λεμπεσόπουλος μάς ταξιδεύουν σε ένα καράβι με καπετάνιο τον Όμηρο [φωτογραφίες]

Η Κατερίνα Πουλοπούλου γράφει για την παράσταση «Οδυσσέας. Ο ήρωας της καρτερίας» που ανεβαίνει στο Καρνάγιο στο πλαίσιο του 62ου Φεστιβάλ Φιλίππων

ΟΆρης Λεμπεσόπουλος αυτό το καλοκαίρι υποδύεται τον Οδυσσέα σε μία ξεχωριστή παράσταση. Το ήρωα του Ομήρου που λίγο πριν φτάσει στην Ιθάκη βγαίνει καραβοτσακισμένος μέσα από τη θάλασσα στο νησί των Φαιάκων, στο Καρνάγιο και τον υποδέχεται η Ναυσικά.

Ο Θοδωρής Γκόνης και ο Άρης Λεμπεσόπουλος συνεργάζονται για τρίτη φορά. Μετά το ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου -υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Δήμου Αβδελιώδη- και το «Φιντανάκι» του Παντελή Χορν (μια παράσταση που ανέβηκε σε ένα σπίτι στον κάμπο της Χίου) και μετά το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου και την παράσταση «Περλιμπλίν και Μπελίσα» του Λόρκα, σκηνοθέτης και ηθοποιός ενώνουν τώρα τις δυνάμεις τους για την παράσταση «Οδυσσέας, ο ήρωας της καρτερίας» που θα παρουσιαστεί στο Καρνάγιο της Καβάλας από 19 έως 21 Αυγούστου στο πλαίσιο του 62ου Φεστιβάλ Φιλίππων.

Παράσταση με μία γιορτή για την επιστροφή του Οδυσσέα

Στο παλάτι οργανώνουν γιορτή για τον άγνωστο ξένο, στο άκουσμα του τραγουδιού «ο γυρισμός του ξενιτεμένου» Οδυσσέας λυγίζει. Στην Οδύσσεια, η Ιλιάδα έχει γίνει ποίηση. Την τραγουδούν οι Σειρήνες. Την τραγουδάει ο τυφλός αοιδός Δημόδοκος στη χώρα των Φαιάκων, μπροστά στον ναυαγό Οδυσσέα και η ιστορία του η ίδια, τα παθήματά του και τα κατορθώματά του, τον αναγκάζουν να αποκαλυφθεί, να ξεσκεπαστεί, να φανερωθεί, να πει το όνομά του.

«Είμαι ο Οδυσσέας, ο γιος του Λαέρτη… Πατρίδα μου η ξεχωριστή Ιθάκη»

Ο πόλεμος στο βάθος της εικόνας, οι ενάντιοι άνεμοι, τα βάσανα του γυρισμού, ο θυμός ενός μεγάλου θεού, όλα αυτά περασμένα αλλά όχι ξεχασμένα, ρίχνουν ακόμα τη σκιά τους στο παρόν, τη διήγηση, τον πόθο για ακρόαση. Ακούει τη φήμη του, τα έργα του τα δοξασμένα να τέρπουν τους ανθρώπους. Δεν αντέχει πια να κρύβεται.

Παράσταση σε φυσικό χώρο

Πρόσφατα είδαμε θεατρική παράσταση σε λιμενοβραχίονες και φέρυ μποτ. Εδώ, σε μια παράσταση – εμπειρία που χρησιμοποιεί ως σκηνικό το φυσικό χώρο ενός από τα ελάχιστα εναπομείναντα καρνάγια της χώρας, και ως μουσικά όργανα τις φωνές μιας ομάδας ντόπιων τραγουδιστών, οι θεατές καλούνται να γίνουν και οι ίδιοι μέρος μιας σύγχρονης Οδύσσειας που συμβαίνει όχι απέναντι αλλά ανάμεσά τους.

Πηγή: iefimerida.gr