Ο άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον, με την αρχική έννοια ότι είναι κοινωνικό ον, ότι προτιμά να ζει σε πόλεις. Κρατάμε το «πόλεις», κάνοντας αντιστοίχιση με την Αυτοδιοίκηση και το «πολιτικόν» ως «θεσμική» έννοια για τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά είτε με λόγο είτε με ψήφο. Σε αυτήν την εξίσωση δεν μπορώ να εντοπίσω πουθενά το «φύσει κομματικόν ζώον». Πάρα ταύτα, διακρίνω μια αγωνία για το… βάψιμο Δήμων και Περιφερειών. Προφανώς δεν πρόκειται για κάποιο τεχνικό έργο (αν και θα έπρεπε), αλλά για μια έντεχνη παραποίηση του αυτοσκοπού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αφήστε ελεύθερο τον κόσμο να επιλέξει πρόσωπα. Πριν μερικούς μήνες...
Ο Διευθυντής του 2ου Γενικού Λυκείου Καβάλας γράφει για τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για ένα «σύγχρονο και ελκυστικό σχολείο, ανοιχτό στη κοινωνία και στην πολιτική ζωή»