Το ουράνιο τόξο το οποίο εμφανίστηκε στον ουρανό της Καβάλας μετά την απογευματινή ανοιξιάτικη βροχή της Δευτέρας 27 Απριλίου 2020 δείχνει τον δρόμο, τον δρόμο της αισιοδοξίας η οποία έπεται των πάσης φύσεως καταιγίδων και… κορονοϊών. Απλά, λιτά, απέριττα και νομοτελειακά…

Επειδή το «βλέπουμε να έρχεται», να πληροφορήσουμε σ’ αυτό το σημείο ότι καμία επιστημονική έρευνα δεν έχει αποδείξει μέχρι στιγμής ότι θα χρειαστεί η απευθείας «εφαρμογή» μασκών σε θάλασσες και ακτές. Τα ψάρια δεν κινδυνεύουν από τον κορονοϊό, κινδυνεύει όμως το περιβάλλον τους/μας από τον σκουπιδοϊό, μια μόνιμη ασθένεια με εποχικό μοτίβο, με την έξαρσή της να παρατηρείται το καλοκαίρι. Οι πολύπαθες ακτές και θάλασσες έχουν κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα… δικά τους σκουπίδια, δε χρειάζονται άλλα… Σημείωση: Η φωτογραφία είναι από άλλη χώρα. Ας φροντίσουμε να μη γίνει «δική μας» εικόνα…

Ήταν ένα Πάσχα διαφορετικό από όλες τις πλευρές, καλές και κακές. Κρατάμε όμως τις καλές, αυτές που (μάλλον) δεν θα υπάρξει αφορμή για να ξαναδούμε, αλλά μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε και στην περίοδο της κανονικότητας. Μια αναγνώστρια έκανε μια εύστοχη διάγνωση για το τι περάσαμε το Πάσχα και την Ανάσταση του 2020: «Ήταν πραγματικά ένα ιδιαίτερο και μάλλον αξέχαστο Πάσχα. Από την Ανάσταση στην οποία συμμετείχαν όλοι από τα μπαλκόνια τους και τις ευχές και τα δυνατά ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ που πλημμύρισαν τις γειτονιές ως και τις ανταλλαγές εδεσμάτων με τα διπλανά μπαλκόνια, τις μοσχοβολιές που χόρεψαν μαζί και τους άξιους γείτονες που τους βαφτίσαμε DJ και κάναμε και παραγγελιές από πόσα μέτρα μακριά (φαντάζομαι έγινε σε πολλές γειτονιές, όπως επιτυχημένα έγινε στη δική μας…). Και του χρόνου με υγεία! Ας μην ξεχάσουμε αυτό το Πάσχα που μέσα από την απομάκρυνση μας έφερε ουσιαστικά πιο κοντά…». Αυτό ακριβώς και είθε να γίνει οδηγός…

Ο πολιτισμός και ο σεβασμός δεν επιβάλλονται, διδάσκονται, είναι βίωμα και τρόπος ζωής. Όταν μια πανδημία δεν είναι ικανή να αναχαιτίσει, λοιπόν, τις κακές συνήθειες, πώς είναι δυνατόν να περιμένουμε να αλλάξει άλλες προτεραιότητές μας; Η πεταμένες μάσκες και τα γάντια έξω από τα σούπερ μάρκετ είναι τρανή απόδειξη ότι τίποτα δεν άλλαξε κατά την περίοδο της καραντίνας. Είθε η Ανάσταση να το καταφέρει… Καλό Πάσχα με «καθαρά» μυαλά, σκέψεις, ανθρώπους και περιβάλλον…

Μπορεί όλη η πόλη να κοιμάται και να… καραντινιάζεται, ωστόσο μια βουβή και αέναη κίνηση θα υπάρχει πάντα στην ψυχή της, στη θάλασσά της. Οι οκνηρές αντανακλάσεις των φώτων της πόλης διαταράσσονται μόνο από κάποια περαστική σπιλιάδα και η ησυχία από τον νωθρό ήχο του κύματος. Αυτήν τη σπιλιάδα και αυτό το κύμα περιμένει η πόλη να την αγγίξουν και να ιαθεί από τη νόσο της εποχής, από την κάθε νόσο…

*Φωτογραφία: Νατάσα Θεοδοσίου

Τώρα που οι περισσότεροι «Μένουν Σπίτι» τα αυτοκίνητά τους «Μένουν Πεζοδρόμιο» και μάλιστα διπλοπαρκαρισμένα. Το φαινόμενο ευδοκιμεί σε κεντρικούς δρόμους της πόλης της Καβάλας, αλλά και σε παράκεντρους, ενώ στην 7ης Μεραρχίας το ελεύθερο πεζοδρόμιο είναι πιο σπάνιο και από τον εκνευρισμό του Σωτήρη Τσιόδρα. Οι περιορισμοί των μετακινήσεων των πολιτών δε συνεπάγεται την κατάληψη των χώρων στους οποίους -κάποτε- περπατούσαν, ούτε τα πρόστιμα για τις άσκοπες μετακινήσεις κατάργησαν τα πρόστιμα για παράνομη στάθμευση. Αναμένουμε νεώτερα στην μετά καραντίνας εποχή…