Ο Μάρκος Δ. Λαμπαδίτης [Μέρος Β΄]

Αφηγήσεις και ιστορικά κειμήλια από το αρχείο του Γ.Α. Λαμπαδίτη


||  Ιστορικά και άλλα σημειώματα  ||


 

Του Ζήση Α. Βαπορίδη

 


Παραθέτω διηγήσεις του Γεώργιου Λαμπαδίτη του Αριστείδη, δημοσιεύοντας και τα κειμήλια που μου εμπιστεύθηκε…

[διαβάστε το Α’ Μέρος πατώντας εδώ]

Μάρκος Δ. Λαμπαδίτης

Ο Δημοτικός Κήπος περιφραγμένος και πριν από τη διαμόρφωση του προαυλίου του μεγάρου Herzog. Διακρίνεται αδιαμόρφωτη η σκάλα της εισόδου του Δημαρχείου. Ο Μάρκος Δ. Λαμπαδίτης κατασκεύασε το βάθρο του «Ηρώου» και σμίλεψε τα ονόματα των Πεσόντων: Βασιλειάδης Ζαχαρίας, Θεοδωρίδης Γεώργιος, Ιορδάνου Γεώργιος, Κραντωνέλλης Ελευθέριος, Μαρκατζής Γεώργιος, Ξυδάς Βασίλειος, Ολύμπιος Αριστοτέλης, Ράπτης Γεώργιος, Ρήγας Παρίσης, Ταβανιώτης Δημήτριος, Ταντόγλου Μάνθος, Τζήμας Νικόλαος, Τριανταφύλλου Τριαντάφυλλος, Τριγκόπουλος Νικόλαος, Τσάτρας Κωνσταντίνος) και τα γύρω περίτεχνα σμιλευμένα δάφνινα στεφάνια.

Οι Βούλγαροι το μετέφεραν στο στρατόπεδό τους στο Καρά Ορμάν, αλλά με την Απελευθέρωση επέστρεψε και τελικά τοποθετήθηκε μπροστά από το Υδραγωγείο (Καμάρες).

Επίσης, διαμόρφωσε τις σκάλες προ της κύριας εισόδου του Δημαρχείου με τα υπέροχα στηθαία των παρτεριών:

Στο μοναδικό αναβρυτήριο της πόλης, ανατολικά του «Ηρώου», υπήρχαν μόνιμα υπαίθριοι φωτογράφοι που για δεκαετίες απαθανάτιζαν ξένους, εντόπιους και τα πανέμορφα κορίτσια του τόπου μας:

Επίσης, ο Λαμπαδίτης επιμελήθηκε τη μαρμαρένια περίφραξη του μνημείου της Ζεϊνάμπ Χατούν στην τότε Πλατεία Φουάτ. Η οποία αργότερα κοσμήθηκε με τις υπέροχες τριανταφυλλιές με τα κόκκινα τριαντάφυλλα:

Παρά την κούραση της ηλικίας και το πρόβλημα των ποδιών του δεν παραλείπει καθημερινά να επιστατεί των έργων βελτιώσεων της Πλατείας του ανδριάντα. Ο Ιωάννης Καπάιος απέδωσε με την φωτογραφία του τις λέξεις:

Ο Γεώργιος Λαμπαδίτης συνεχίζει:

«Συνεργάσθηκε με τον γλύπτη Δημητριάδη για πολλά χρόνια στα έργα της πλατείας Μεχμέτ Αλή και κατασκεύασε το βάθρο του ανδριάντα και τις σκάλες, διαμόρφωσε το χώρο όπου επρόκειτο να τοποθετηθεί το βάθρο…. Παραβρέθηκε στην παράδοση του έργου και σε όλες τις επίσημες εκδηλώσεις, και ποζάρει σε πολλές φωτογραφίες πάντα σε τιμητική θέση. Το άγαλμα, όπως και όλους τους όγκους των μαρμάρων και των πωρόλιθων που λαξεύτηκαν επί τόπου στο εργοτάξιο της Πλατείας τα μετέφεραν από την αποβάθρα μέσα από την οδό «Κουντουριώτη», την «Γραβιάς» και την «Πουλίδου», ρυμουλκώντας τα με ολκούς πάνω σε σχάρες των «καλαφατιών».

Φωτογραφία Ι. Καπάιου

Στις Κρηνίδες, ο Λαμπαδίτης επιμελήθηκε το Ηρώων των πολέμων 1912-1922 το οποίο αναγράφει: Επί προέδρου Σ. Χατζηπαυλίδου, Μ. Δ. Λαμπαδίτης, γλύπτης.

Φωτογραφία Παρθένας Δαμιανού, 2013

Μνημείο των σφαγιασθέντων, από τους Γερμανούς κατοίκων της πόλης. Εγκλωβισμένο στο Στρατόπεδο «Ασημακόπουλου»:

Το μνημείο ήταν στην παραλία απέναντι από το στρατόπεδο. Είχε τοποθετηθεί επί υπουργείας Αύγουστου Θεολογίτη.

Φωτογραφία Ευθ. Καπάιου, 1952

Στην παραπάνω φωτογραφία, παρέα νέων της Αγίας Βαρβάρας: Νέλη Κ.Μανδαλάκη, Σταυρούλα Γ. Λαγά, Ζήσης Α. Βαπορίδης, Α. Καλογρίδου, Πόπη Κλήμη. Η Καλογρίδου ήταν απόγονος του αξιωματικού ο οποίος ύψωσε την ελληνική σημαία στο Διοικητήριο κατά την ημέρα της απελευθέρωση της Καβάλας το 1913.

«Ο “Τηνιακός” μέχρι τα γεράματά του, θυμούμαι, σκάλιζε έναν Άγγελο…

[Από διήγηση του Γεώργιου Λαμπαδίτη του Αριστείδη.]


Τα παιδιά των παιδιών του Μάρκου Λαμπαδίτη, πρώτα ο Γιώργος και του άλλου ο Μάρκος, εκλεκτοί συμπολίτες μας, είναι αυτοί που μου έδωσαν τα στοιχεία και τους ευχαριστώ, όπως και τον Βασίλη Δημ. Λαμπαδίτη.