Ημερολόγιο καραντίνας ημέρα «Χ»… δεν μετράω τις μέρες γιατί αγχώνομαι!
Για μένα, που μάλλον γεννήθηκα έτοιμη για την κοινωνία, με όλα τα υπέρ και τα κατά που έχει η διαδικασία γνώση της ζωής μέσα από την εμπειρία, η ίδια η ζωή είναι μια καθημερινή δυνατή πρόκληση, με όποια διάθεση και αν ξυπνάω το πρωί…! Αν και από τότε που καταλαβαίνω τον εαυτό μου, νιώθω ότι μου λείπει ύπνος, και πάντα έλεγα «όταν μεγαλώσω θα κοιμάμαι όσο θέλω..!» …και μετά ξύπνησα!
Τα φανάρια στο οδικό δίκτυο, η ουρά στο ταμείο του super market και στο ΑΤΜ της τράπεζας (ξέρω τι σκέφτεσαι…αλλά το Internet σκοτώνει τις δημόσιες σχέσεις), στις δημόσιες υπηρεσίες, η αναμονή μέχρι να πεταχτεί έξω το μικρό χαρτάκι στο αυτόματο μηχάνημα του Parking, η αναμονή…η αναμονή….λίγα δευτερόλεπτα…λίγα λεπτά.. αμέτρητες ώρες ζωής… χαμένος χρόνος…!
Οι δημόσιες σχέσεις δεν είναι απλώς η δουλειά μου, είναι ο τρόπος ζωής μου, κάτι που είναι μάλλον μέσα στο DNA μου, και που χρειάζεται τάισμα σε μεγάλες ποιοτικές ποσότητες… Από μικρή ήθελα να βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους, να τους ακούω και να ανακαλύπτω το κάτι καινούργιο από τον καθένα…να μαζεύω τα διαμάντια τους… Το παραδέχομαι εμπιστευτικά σε εσένα, είμαι μια «κλέφτρα» διαμαντιών και νιώθω τον ίδιο ενθουσιασμό με αυτόν που ίσως ένιωσε και ο Χριστόφορος Κολόμβος…ναι, αυτός που ανακάλυψε την Αμερική…! Τι σου κάνει εντύπωση;
Covid-19… Το να μείνω στο σπίτι χωρίς την «τροφή» μου, έμοιαζε τόσο τρομακτικό όσο και εκπληκτικά ιντριγκαδόρικο… Επιτέλους ό,τι προσωρινό είχε μονιμοποιηθεί τόσα χρόνια, θα άλλαζε μορφή…θα έπαιρνε τη θέση για την οποία εξ’ αρχής προοριζόταν! Ναι! Επιτέλους ήδη έκλεισα το τελευταίο κεφάλαιο που λέγεται «ένα ακόμη πτυχίο έφτασε στο τέλος του…», για να ξεκινήσω το επόμενο…Μαζί με το επόμενο να συνεχίσω και καναδυο μετεκπαιδεύσεις που έχω στα σκαριά. Μου αρέσει να εκπαιδεύομαι ακατάπαυστα και να λαμβάνω νέες γνωστικές πληροφορίες, φαινομενικά αταίριαστες μεταξύ τους, που όμως έχουν την ίδια βάση και ένα επίκεντρο… τον άνθρωπο! Όσο για τον ύπνο…αποφάσισα ότι δεν είναι το ατού μου, για να πάψω επιτέλους να ασχολούμαι μαζί του!
Παράλληλα με την εκπαίδευσή μου φροντίζω και τις διδασκαλίες μου στο χορό προς τις μαθήτριές μου, που έχουν βαλθεί οι μεγάλες να μαγειρεύουν και οι μικρές να τρώνε ό,τι μαγειρεύουν οι μεγάλες!
Και μέσα σε όλα αυτά η απόλαυση της συντροφικότητας, που εδώ και χρόνια περιμέναμε καμιά αργία ή τις διακοπές, για να περάσουμε ένα ολόκληρο 24ωρο μαζί μέσα στο σπίτι μας…κι ας κάνουμε εντελώς διαφορετικά πράγματα μέσα στην καραντίνα…! Προς το παρόν το διασκεδάζουμε!
Αλλά και το σπίτι έχει την τιμητική του! Ξεκαθαρίζω κούτες, πακετάρω τα ρούχα που εδώ και χρόνια δεν μας κάνουν, ενίοτε μαγειρεύω…και μόλις πάψουν οι βροχές, θέλω να ξεχωρταριάσω τα κηπάρια της αυλή και να φυτέψω λουλούδια και βότανα! Πόσο ενθουσιασμένη είμαι..! Πφφφφ…! Δε μου φτάνει η καραντίνα…δε θα προλάβω να κάνω όλα όσα θέλω..!
Παρ΄ ολ΄ αυτά λίγες μέρες πριν την επίσημη καραντίνα έπρεπε να μπω εγώ σε καραντίνα…γιατί ο πρώτος άνθρωπος της ζωής μου χρειαζόταν φροντίδα…έτσι η μεγάλη οικογένεια, συγκάλεσε για ακόμη μία φορά συμβούλιο! Ήμουν η πιο «ακίνδυνη» και έτσι οι τρεις αδερφές μου ανέλαβαν τις δικές μου υποχρεώσεις για να αναλάβω με τη σειρά μου τη δική μας ευθύνη, με ένα μικρό-μεγάλο κόστος…την απομάκρυνσή μου από τα παιδιά μου… Λίγες μέρες μακριά τους για να μπορέσουμε όλοι να χαιρόμαστε για πολλά χρόνια ακόμη τον άνθρωπο που μας γέννησε!
Ένα καλοσχεδιασμένο πλάνο, μια καλολαδωμένη μηχανή, που δε χρειάζεται πολλές κουβέντες για να λειτουργήσει. Αδερφές, γαμπροί, παιδιά ανίψια και μια έγκυος…όλοι στο πλάνο! Παραγγελίες για ψώνια πέντε νοικοκυριών σε μια λίστα στο viber του ενός-έκαστου που πηγαίνει «οπλισμένος» στο super market και στο φαρμακείο μία φορά την εβδομάδα ….τον τυχερό! Βέβαια έχω κι εγώ τα τυχερά μου, που μετά βίας αντιστέκομαι..τυρόψωμα, μαρμελάδες φράουλας, παστίτσια, σούπες, γλυκά και αν δεν σταματήσουν οι αδερφές μου, θα βγω από την καραντίνα με 15 κιλά παραπάνω! Δε νιώθουν…!
25η Μαρτίου και η μαμά σηκώθηκε! Να τηρήσει την παράδοση…μπακαλιάρος σκορδαλιά…δεν υπάρχει σωτηρία για τη σιλουέτα μου! …και μου λείπουν τα παιδιά μου, και ο Εορτασμός της Επετείου…και η εκκλησία αυτή την Άγια Μέρα…και η χαρούμενη προετοιμασία για την παρέλαση… Τα παιδιά με τις σχολικές στολές, ο άντρας μου κι εγώ με παραδοσιακές φορεσιές της Κρήτης…
Πού είναι τα εμβατήρια, πού είναι οι σημαίες και οι κωδωνοκρουσίες…; Πώς είναι άραγε οι φίλοι μας στον Έβρο, στον αέρα και τις θάλασσες της πατρίδας μας, απέναντι πάλι από έναν Σουλτάνο, απέναντι σε έναν μικροσκοπικό τεράστιο κίνδυνο στις ΜΕΘ και όχι μόνο, που με τη λιονταρίσια καρδιά τους στέκουν όρθιοι κάθε μέρα…σύγχρονοι Ηρακλείδες γενναίες Αλεξάνδρες!
Η μικρή μου κόρη έχει γενέθλια σε τέσσερις μέρες…κι εγώ δεν μπορώ να της πάρω δώρο…δεν μπορώ ούτε να την αγκαλιάσω… Ανοίγω το συρτάρι μου και κανένα παραμύθι μου δεν μπορεί να με ανακουφίσει…κανένα που να μπορεί να εξηγήσει στη μικρή μου κόρη γιατί είναι μακριά μου, γιατί δεν μπορώ να την αγκαλιάσω… Κι έτσι αγαπητό μου ημερολόγιο, ξαναγύρισα σε σένα μετά από σχεδόν 30 χρόνια! Μαζί με τα δικά μου παιδιά, νοστάλγησα τα ανίψια μου, τις μικρές μου μαθήτριες και τους φίλους των παιδιών μου…έπρεπε να βρω έναν τρόπο να τους στείλω ένα μήνυμα…είμαι εδώ και σας σκέφτομαι…! Να τους πω «υπομονή…και η μπόρα θα περάσει!».
Άνοιξα το word και το στόλισα με ήχους και μουσικές…Τους εξήγησα βλέποντας τη ζωή με τα δικά τους μάτια! Η υπομονή που έχτισα τόσα χρόνια σε κάθε φωτεινό σηματοδότη, σε κάθε ουρά στο super market (ειδικά όταν κάποιος χωνόταν μπροστά μου χωρίς να μου το ζητήσει), ακόμα και μπροστά σε εκείνο το τόσο δα χαρτάκι του Parking…, ήρθε και έκατσε αναπαυτικά μέσα μου, απολαμβάνοντας την αναμονή, δακρύζοντας με την εικόνα της έκφρασης όλων των παιδιών μου, όταν θα άκουγαν το ονοματάκι τους σ’ αυτόν τον «γιο με το κωδικό όνομα…» μένοντας σπίτι!
Καλή αντάμωση παιδάκια μου, καλή αντάμωση φίλοι μου, με πιο καθαρές ψυχές, με πιο καθαρά σπίτια, με περισσότερη σοφία και με πολλές αγκαλιές σ’ αυτά τα πλάσματα που είναι πάντα η πηγή και οι φορείς της αστείρευτης αγνής αγάπης…!
Ακούστε «το παραμύθι της Αριάδνης» εδώ:
Καλή ακρόαση!
Η Κορίνα Λαβαντσιώτου είναι Business Administrator and Sales Manager – Public Relations Manager, χοροδιδάσκαλος-χορογράφος, -συγγραφέας κ.ά… η μέρα έχει 24 ώρες! Χρόνος… υπάρχει!
Φωτογραφία: Ίριδα Αραμπατζή