Είναι ίσως ο ορισμός της «πολύπαθης» κατασκευής που κοσμεί τον αστικό χώρο της Καβάλας. Και τι δεν έχει «υποστεί»! Από βανδαλισμό μέχρι… κλοπή! Εσχάτως -ή, καλύτερα, διαχρονικά- και… εγκατάλειψη! Είναι λες και οι διοικούντες αυτήν την πόλη δεν τη… θέλουν! Εκτός και εάν τη θέλουν, αλλά ως κάτι… άλλο από αυτό που πραγματικά είναι!
Ο λόγος για την περίφημη φώκια, το γλυπτό του Εβρίτη καλλιτέχνη και πολιτογραφημένου Καβαλιώτη Δημοσθένη Σωτηρούδη που δημιουργήθηκε για να «πρωταγωνιστεί» στο μαρμάρινο «συντριβάνι» που βρίσκεται στην «καρδιά» του Δημοτικού Κήπου της Καβάλας. Και το πετυχαίνει. Συνήθως βέβαια, για τους λάθος λόγους και με τον λάθος τρόπο! Πότε όταν κείτεται πεσμένη στη μαρμάρινη βάση της, πότε όταν απλά δεν… λειτουργεί (τις περισσότερες φορές, δηλαδή), πότε όταν… δεν υπάρχει (οι παλιότεροι ίσως θυμούνται ότι κάποτε είχε… κλαπεί!).
Στο σημερινό μας άρθρο, οι φωτογραφίες δείχνουν ότι η φώκια του Κήπου, έργο ενός καταξιωμένου Έλληνα γλύπτη, τοποθετημένο σε ένα «νευραλγικό» σημείο στο κέντρο μιας πόλης που θέλεται να λέγεται τουριστική εν έτει 2017 (Έτος Τουρισμού, ας μην το ξεχνάμε) και το οποίο θα μπορούσε να είναι ένα, μικρό έστω, «αξιοθέατο», στο ξεκίνημα της καλοκαιρινής σεζόν μάλλον μοιάζει σε άλλο… θηλαστικό. Εν προκειμένω σε… γουρούνι, αφού δεν δροσίζεται σε τρεχούμενα και καθαρά νερά, αλλά μέσα σε έναν… βούρκο! Αυτό.