Δήμος Ζαχαριάδης: Μόνο οι αγώνες θα φέρουν αποτελέσματα για τους συνταξιούχους

Ο Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Πολιτικών Συνταξιούχων Καβάλας πιστεύει ότι ο μόνος δρόμος για την διατήρηση των κεκτημένων είναι ο αγώνας διαρκείας και όχι η προσφυγή στα δικαστήρια

Αν και τονίζει ότι οι συνταξιούχοι δεν θα πρέπει να απορρίπτουν κανένα τρόπο διεκδίκησης και διατήρησης των δικαιωμάτων τους, ο Δήμος Ζαχαριάδης επισημαίνει στο άρθρο του ότι μόνο με την συνεχή αγώνα και τις δυναμικές κινητοποιήσεις μπορούν να πετύχουν αυτό που θέλουν. Ο Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Πολιτικών Συνταξιούχων Καβάλας χρησιμοποιεί ως παράδειγμα τους αγώνες που έγιναν για την διατήρηση της προσωπικής διαφοράς και επισημαίνει τον κίνδυνο ισοπέδωσης των συνταξιούχων στην χώρας αν εφαρμοστούν τα μοντέλα του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Ακολουθεί το άρθρο του Δήμου Ζαχαριάδη

«Αυτό που βγαίνει ως συμπέρασμα είναι ότι μόνο με τους αγώνες  κερδίζεις κάτι»

«Τελευταία το φάντασμα της τρομοκράτησης πλανιέται πάνω από τα κεφάλια των συνταξιούχων. Οι περικοπές των συντάξεων μας έφεραν στο προσκήνιο, με περισσότερη ένταση από άλλη φορά, ως τρόπο διεκδίκησής τους τη μέθοδο των αιτήσεων και των προσφυγών στα δικαστήρια. Μεγάλα ΜΜΕ και διάφορα δικηγορικά γραφεία, κυρίως των Αθηνών έπεσαν επάνω μας μυρίζοντας χρήμα.

Είναι όμως αυτός τρόπος διεκδίκησης;  Κατ’ αρχή δεν πρέπει να απορρίπτουμε κανένα τρόπο αγωνιστικής διεκδίκησης. Είναι όμως αυτός ο τρόπος ο κατάλληλος και ο ενδεδειγμένος;  Απερίφραστα λέω όχι. Π.χ. Η αναστολή της μη εφαρμογής της προσωπικής διαφοράς από 1/1/2019 ήταν αποτέλεσμα κάποιων αιτήσεων; Όχι.

Ήταν όμως αποτέλεσμα των 160 κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν σε όλη την Ελλάδα μέσα στο 2018 με καθαρό στόχο και επίκαιρα όσο και δίκαια αιτήματα. Ένας πραγματικός μαραθώνιος από τα περήφανα γηρατειά, τους απόμαχους της δουλειάς όχι όμως της ζωής και του αγώνα. Τόσο οι αγώνες που ήταν μαζικοί,  αποφασιστικοί όσο και οι επικείμενες  εκλογικές μάχες τους αναγκάσαμε να σκεφτούν το κόστος και να μη προχωρήσουν στη μείωση των συντάξεων από 1/1/2019. Φυσικά τίποτε δεν τέλειωσε, το μέτρο είναι προσωρινό. Ο ν. Κατρούγκαλου υφίσταται για αυτό και το συνταξιοδοτικό κίνημα έχει βάλει στόχο την κατάργησή του και δεν κάνει πίσω απ’ αυτό.

Με τις κινητοποιήσεις καταφέραμε τρία πράγματα:1) Την αναστολή των περικοπών από 1/1/2019, 2) Επιστροφή  χρημάτων από  τον ΕΟΠΥΥ παρανόμως παρακρατηθέντων  για 200.00 συνταξιούχους 3) Επιστροφή χρημάτων από το  χαράτσι της Αλληλεγγύης για 200.00 συνταξιούχους. Ενδεχομένως να πει κάποιος ότι είναι λίγα. Ίσως. ‘Όμως αυτό που βγαίνει ως συμπέρασμα είναι ότι μόνο με τους αγώνες  κερδίζεις κάτι.

Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας  η νέα ειδική έκθεση του ΔΝΤ για τα ασφαλιστικά-συνταξιοδοτικά συστήματα ανά την Ευρώπη. Τι  διαπιστώνει:

  1. ότι χρειάζονται παραπέρα περικοπές στις κρατικές δαπάνες για την ασφάλιση- σύνταξη. Ήδη από το 2012 μέχρι το 2020 η μείωση επί του ΑΕΠ είναι 5% (17,1% του 2012, 12,7% το 2020.

2 Χρειάζεται συρρίκνωση των δημόσιων ασφαλιστικών συστημάτων και ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης για εφαρμογή του συστήματος των τριών πυλώνων  που το ενστερνίζονται τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ (νόμος Γιαννίτση), η ΝΔ σύστημα Αργεντινής και ο ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθεί να το εφαρμόσει τώρα.

  1. Το ΔΝΤ και η Ε.Ε. διαπιστώνουν ότι το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα είναι γενναιόδωρο. Μαζί με την Κύπρο οι συντάξεις αντιστοιχούν στο 65% του μέσου μισθού. Ενώ στη Λετονία και την Ιρλανδία  κάτω από το 30%. Όλα αυτά χτυπούν καμπανάκι. Αν περάσουν αυτά τα σχέδια θα μας ισοπεδώσουν, να μη πούμε ότι η έννοια ασφάλιση-  σύνταξη για τις επόμενες γενιές θα είναι λέξη μόνο των λεξικών.

Υπάρχει περίπτωση αυτές τις χιονοστιβάδες αντιλαϊκών μέτρων να τις αντιμετωπίσουμε με  αιτήσεις ενστάσεις και  δικαστικές αγωγές. Σε καμιά περίπτωση. Όλοι μαζί ενωμένοι κοντά στα σωματεία  για αγώνα διαρκείας και όποιος αντέξει».