Από τις αρχές του νέου έτους, η Δήμητρα Τσανάκα σβήνει και γράφει στο… χαρτί τη σύνθεση του νέου διοικητικού σχήματος του δήμου Καβάλας. Πολλά έχουν γραφεί, τόσο σε επίπεδο ονοματολογίας όσο και σχετικά με το πότε θα ανακοινωθούν οι αλλαγές στην ανθρωπογεωγραφία της Διοίκησης. Τα μέχρι στιγμής σίγουρα δεδομένα είναι ότι: 1) Κανένα (σχεδόν) όνομα δεν έχει «κλειδώσει» ακόμη σε κάποια θέση κι αυτό διότι θα πρέπει πρώτα να ολοκληρωθούν οι προσωπικές επαφές της δημάρχου με τον καθένα και την καθεμιά ξεχωριστά, με ό,τι «καραμπόλες» μπορεί να προκύψουν από τυχόν αρνήσεις μετακίνησης ή/και τοποθέτησης σε συγκεκριμένες θέσεις και 2) Το νέο «κυβερνητικό» σχήμα δεν πρόκειται να ανακοινωθεί πριν τις 20 Φεβρουαρίου 2017. Οι γνωρίζοντες προμηνύουν ότι ο επερχόμενος «ανασχηματισμός» δεν θα έχει και πολλές εκπλήξεις. Ο βασικός «κορμός» θα παραμείνει ο ίδιος κι αυτό οφείλεται στο ότι: 1) Κάποια πρόσωπα έχουν «περάσει» τις… εξετάσεις και έχουν να επιδείξουν έργο στη θέση ευθύνης που τους έχει ανατεθεί (οπότε γιατί να αλλαχθούν;) και 2) Δεν υπάρχει… «πάγκος» που να δικαιολογεί «βαθιές» αλλαγές. Σε κάθε περίπτωση, η ώρα της «αλλαγής» πλησιάζει. Μικρή ή μεγάλη, θα την «δούμε» σύντομα…

Σχεδόν 48 ώρες έχουν περάσει από την «ήσυχη» διαμαρτυρία των εργαζομένων στις εταιρίες που δραστηριοποιούνται στα Λιπάσματα της Καβάλας και ούτε φωνή ούτε… ακρόαση από τους λαλίστατους μέχρι χθες «θεματοφύλακες» της «κανονικότητας», της «νομιμότητας» και του «συμφέροντος της κοινωνίας της Καβάλας». Πού είναι ο Σύλλογος Υπαλλήλων της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας; Πού είναι το ΤΕΕ-ΑΜ; Δεν θα «βγούνε» να δηλώσουν «συμπαράσταση» και «αλληλεγγύη» στους «καλούς συναδέλφους» (τους «αμέμπτου ηθικής και υπαλληλικής αρτιότητας») που δέχονται «πιέσεις» στην τέλεση του καθήκοντός τους και δεν τους αφήνουν απερίσπαστους να τηρήσουν τα νόμιμα; Εκτός και εάν τελικά, δεν θέλει κόπο, αλλά… τρόπο. Δηλαδή, it’s OK να «πιέζεις», αρκεί να το κάνεις «ήρεμα κι ευγενικά»…

Οι εργαζόμενοι στις εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο Εργοστάσιο Λιπασμάτων της Νέας Καρβάλης (πρώην ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ, νυν Λιπάσματα Νέας Καρβάλης, PFIC Ltd, Centrofaro Services Ltd κτλ κτλ κτλ) που επισκέφτηκαν χθες τον Αντιπεριφερειάρχη Καβάλας για να διαμαρτυρηθούν για την καθυστέρηση της αδειοδότησης της νέας εταιρίας αγωνιούν για το εργασιακό τους μέλλον. Αυτό είναι απόλυτα λογικό, θεμιτό και εύλογο. Αλλά εδώ υπάρχει ένα μεγάλο «ΑΛΛΑ»… Οι άνθρωποι αυτοί διεμήνυσαν διά του εκπροσώπου τους ότι «δεν θα αφήσουν κανέναν να κλείσει το εργοστάσιο». Αλλά για μια στιγμή… Ποιος… ζήτησε να «κλείσει» το Εργοστάσιο; Η κοινωνία της Καβάλας; Τα τοπικά ΜΜΕ; Ή μήπως οι απολυμένοι; Μα, αυτοί δεν είναι που αγωνίζονται να δουλέψουν και πάλι στο Εργοστάσιο; Εάν αυτό «κλείσει», τότε… πού θα δουλέψουν; Εκτός και εάν ο κ. Θεοφυλακτίδης θέλει τη λιπασματοβιομηχανία να μένει «ανοιχτή» με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος, δίχως κανέναν έλεγχο, είτε αυτός αφορά στη σύννομη και περιβαλλοντικά δόκιμη λειτουργία είτε αφορά στην τήρηση των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας που ορίζει το Κράτος για την προάσπιση των δημόσιου συμφέροντος. Δηλαδή, όποιος ρωτά εάν ρυπαίνει το Εργοστάσιο και πόσο, πάει να πει ότι θέλει να μπει «λουκέτο»; Όταν απολυμένοι αλλά και υπουργεία (ας μην το προσπερνάμε αυτό) ζητούν να τηρηθούν οι νόμιμες διαδικασίες διαδοχής των εμπλεκόμενων εταιριών θέλουν να βάλουν… «ταφόπλακα»; Προφανώς, οι εργαζόμενοι στη ΒΦΛ που -εύλογα και δικαιολογημένα, επαναλαμβάνουμε- αγωνιούν για το εργασιακό τους μέλλον δεν είναι καλά πληροφορημένοι ή είναι –ηθελημένα από κάποιους- παραπληροφορημένοι. Πολιτικά κατακριτέα είναι και η στάση του Θόδωρου Μαρκόπουλου. Ο Αντιπεριφερειάρχης Καβάλας, αντί να τους εξηγήσει το πώς έχουν τα πράγματα, συναίνεσε -διά της σιωπής του- στο «επιχείρημα» ότι «κάποιοι θέλουν το εργοστάσιο να κλείσει», ενώ δεν προστάτεψε -ως όφειλε- ούτε τον Γενικό Γραμματέα του υπουργείου Εργασίας (και άφησε να ακούγονται δημόσια απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί για… «Νεφελούδιδες») αλλά ούτε και τους εκλεγμένους βουλευτές της Καβάλας με τους οποίους θα έπρεπε να έχει αγαστή και στενή συνεργασία ανεξάρτητα των όποιων… κομματικών καταβολών και τους οποίους οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων «κατακεραύνωσαν» μπροστά στις κάμερες (και ενώπιόν του) «φωτογραφίζοντάς» τους εμμέσως πλην σαφέστατα ως «εκπροσώπους συμφερόντων»! Για να το «κλείνουμε». Οι απολυμένοι με τα εξώδικά τους αλλά και τα υπουργεία (και δεν μιλάμε μόνο για το υπουργείο Εργασίας!) με τις επιστολές τους ΔΕΝ ζητούν το «κλείσιμο» της Βιομηχανίας. Ζητούν την τήρηση της νομιμότητας και την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Αν τώρα οι εργαζόμενοι έχει άλλη πληροφόρηση για συγκεκριμένα «συμφέροντα που θέλουν να πάρουν στα χέρια τους του Εργοστάσιο», ας βγούνε να το καταγγείλουν δημόσια και με σαφήνεια. Με ονόματα και διευθύνσεις. Άλλως μπορεί και να θεωρηθεί ότι η γνήσια προσωπική τους αγωνία γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και καπηλείας από όσους θέλουν την «επιχειρηματική» αυθαιρεσία και ασυδοσία.

Με πρόσφατη επιστολή του προς τον Παναγιώτη Κουρουμπλή, ο Σύνδεσμος Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Καβάλας επανέφερε στην επικαιρότητα το ζήτημα της στέγασης της 2ης Περιφερειακής Διοίκησης του Λιμενικού Σώματος η οποία ναι μεν παραμένει στην Καβάλα, αλλά σε μισθωμένες εγκαταστάσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το κόστος παραμονής της στην έδρα του νομού. Οι Απόστρατοι πρότειναν στον υπουργό Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής τρία (3) κτίρια που θα μπορούσαν να στεγάσουν τη Διοίκηση χωρίς κόστος για τα δημόσια ταμεία, την παλιά Στρατολογία, το παλιό Νοσοκομείο και το παλιό Πρωτοδικείο, προτάσσοντας ως πλέον ενδεδειγμένο για τον σκοπό αυτό το πρώτο. Και να μεν ο υπουργός είχε απαντήσει σε επιστολή του Αντιπεριφερειάρχη Καβάλας Θόδωρου Μαρκόπουλου (από τον Ιούλιο του 2016) ότι «δεν εξετάζεται το ενδεχόμενο μεταφοράς της 2ης ΠΕΔΙΛΣ», ωστόσο είχε συμπληρώσει ότι «η Αρμόδια Διεύθυνση του υπουργείου προχώρησε σε σύνταξη κτιριολογικού προγράμματος προκειμένου να ενεργοποιηθεί η διαδικασία νέας μίσθωσης ακινήτου χωρίς μίσθωμα». Σύμφωνα με πληροφορίες του KAVALA POST, το νέο αυτό κτίριο έχει βρεθεί και δεν είναι… στην Καβάλα, αλλά στη Θεσσαλονίκη! Με την ευχή αυτές οι πληροφορίες να μην επιβεβαιωθούν, ίσως θα έπρεπε οι φορείς της πόλης και του νομού να κινητοποιηθούν άμεσα, προτού η Καβάλα απολέσει ακόμη μία έδρα Υπηρεσίας για… μερικά γραφεία που απαιτούνται για να παραμείνει εδώ!

Την «παραδοσιακή βασιλόπιτα» θα κόψουν την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017 οι «συναγωνίστριες και οι συναγωνιστές» της Χρυσής Αυγής στην Καβάλα. Η εκδήλωση μπορεί να χαρακτηριστεί και ως «πρώτης γραμμής», αφού σε αυτήν θα παραστεί ο βουλευτής Επικρατείας (και ουσιαστικά «υπαρχηγός» της Οργάνωσης) Χρήστος Παππάς. Ο οποίος κ. Παππάς είναι, λένε, ο «θεωρητικός» των απανταχού Ελλήνων «Εθνικοσοσιαλιστών» και για τον οποίο «κυκλοφορεί» πλούσιο φωτογραφικό υλικό στο διαδίκτυο με τις επιδόσεις του στο… μασκάρεμα εποχής (με προτίμηση σε άσπρες-κόκκινες-μαύρες αποχρώσεις που φοριούνταν πολύ στη Βόρεια Ευρώπη κατά τις δεκαετίες του ’30 και του ’40). Τώρα, το πώς όλα αυτά μπορούν και «δένουν» με την… παράδοση ενός εθίμου των ορθόδοξων νοικοκυραίων, ίσως να αποδίδεται στο «χτίσιμο» μιας νέας, «σοβαρής Χρυσής Αυγής» που ετοιμάζεται (!) να (συν)κυβερνήσει αύριο-μεθαύριο – όπως διατείνονται κάποιοι… Αν και ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί κάτι σχετικό, βέβαιη μπορεί να θεωρείται μια αντισυγκέντρωση από τις Αντιφασίστριες και τους Αντιφασίστες της ευρύτερης περιοχής.

Με τίποτε δεν θέλουμε να πιστέψουμε τις (ασυνήθιστα πολλές, είναι η αλήθεια) καταγγελίες που φτάνουν στα αυτιά μας για πληθώρα εργατικών ατυχημάτων (άλλα σοβαρά κι άλλα πάλι λιγότερο) που συμβαίνουν σε μεγάλη μονάδα της περιοχής μας και τα οποία… «θάβονται»! Πώς θάβονται; Μα, με την «φιλική συμβουλή» (sic) της εργοδοσίας προς τους παθόντες να μην αναφέρουν το συμβάν ως εργατικό ατύχημα, αλλά να πάνε… σπίτι τους για να… αναρρώσουν. Σε αντίθετη περίπτωση, η «ανυπακοή», νά… πώς να το πούμε, «δεν θα εκτιμηθεί από την εργοδοσία». Είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην Καβάλα; Μπα, εμείς είπαμε, με τίποτε δεν θέλουμε να το πιστέψουμε…