Της Φωτεινής Τομαή
Περιοδεύων θίασος! Ουχ ήττον επιεικής ο χαρακτηρισμός για την επίσκεψη της προέδρου και μελών της λεγόμενης Επιτροπής της Θράκης. Που αποτελείται από ποιους; Από βουλευτές, ελάχιστοι εκ των οποίων έχουν πρωτοεκλεγεί. Όλοι οι άλλοι είναι αυτό που ο λαός αποκαλεί «παλιές καραβάνες», και όχι μόνο: τρεις εξ αυτών καθ’ ύλην αρμόδιοι, αφού διατέλεσαν υπουργοί στο ΥΠΕΞ, ο ένας μάλιστα με εντοπιότητα, από τα πάτρια της θρακικής γης.
Εύλογο, όθεν, το ερώτημα: Τι θα κάνουν σήμερα σε μια χώρα οικονομικά εξουθενωμένη οι ίδιοι που δεν έκαναν τίποτε επί δεκαετίες και μάλιστα με ευνοϊκότερους για τη χώρα οιωνούς, όταν διέθετε λόγο, ισχύ και αξιοπιστία;
Η απάντηση δεν έχει τόσο ενδιαφέρον. Γιατί; Μα είναι ευνόητη! Περί πυροτεχνήματος πρόκειται που θα σβήσει όπως και άλλα στο παρελθόν σε βάρος της χώρας, δυστυχώς. Τα πυροτεχνήματα κοστίζουν, όμως. Ρωτήστε και τον κ. Αβραμόπουλο που αναγνωρίζει την τιμή από τον κρότο που κάνουν. Τα έμαθε ως Δήμαρχος αυτά, μου το είχε πει στη δεξίωση του πρώτου γάμου του Καμμένου γιατί έπεσαν πολλά στο Λαγονήσι τότε. Ίσως γι’ αυτό δεν έκαψε κανένα ο ίδιος ως ΥΠΕΞ. Νά κι ένα καλό που του προσμετράται.
Τι έχει τότε ενδιαφέρον; Η αναζήτηση ευθυνών, αν και ο όρος που θα προτιμούσα εδώ, κι ας με κατηγορήσει κάποιος για λαϊκισμό, είναι λογοδοσία! Για όσα δεν έγιναν μέχρι σήμερα. Θυμήθηκα εκείνο το ορθό και αλησμόνητο «τον πολιτικό σε μια δημοκρατία δεν τον στέλνεις φυλακή αλλά στο σπίτι του». Συμφωνώ στο πρώτο σκέλος, η πολιτική ζωή δεν ποινικοποείται. Αφού όμως ο κόσμος ξεχνάει, ας βρεθεί επιτέλους το φάρμακο να μη συνεχίζεται άλλο η ανευθυνότητα και ατιμωρησία εκείνων, ανεξαρτήτως κόμματος με το οποίο εξελέγησαν, στους οποίους εμπιστευτήκαμε τις τύχες της χώρας.
Να είμαι σκληρή; Θα είμαι κι ας πέσω έξω. Μακάρι να διαψευστώ. Τη Θράκη, κύριοι, τη χάσαμε! Και τη χάσαμε από αδιαφορία, ερασιτεχνισμούς, εντυπωσιοθηρία, κακή αντίληψη των πραγμάτων, εγκληματικά λάθη, κυρίως. Αφήσαμε το έδαφος ελεύθερο στην Τουρκία να παίζει διπλωματικό σκάκι με ανύπαρκτο αντίπαλο, αυγατίζοντας κέρδη (καζάν-καζάν για πάρτη της), ακόμα και με εξωνισμό συνειδήσεων, την πλέον επονείδιστη μέθοδο επηρεασμού. Και μη μου πει κανείς στο κράτος των Αθηνών ότι δεν ήξερε επί δεκαετίες τι γινόταν εκεί πάνω. Οι εκθέσεις των πολιτικών διευθυντών Ξάνθης, ιδιαιτέρως ενός που σήμερα είναι πρέσβης στο εξωτερικό, φωτιά σκέτη! Η αλλοπρόσαλλη πολιτική που ακολουθήσαμε μέχρι σήμερα μας οδήγησε από τη μια άκρη, στην άλλη.
Θυμάμαι στη δεκαετία του ’80, τοποθετημένη στο γραφείο του αείμνηστου Γιάννη Καψή, αναπληρωτή ΥΠΕΞ τότε, τον άκουσα να ψέγει σε κλειστή σύσκεψη τον διευθυντή της αρμόδιας διεύθυνσης του Υπουργείου για τις δυσκολίες που συναντούσαν οι Έλληνες μουσουλμάνοι στη Θράκη να πάρουν πολεοδομική άδεια προκειμένου να χτίσουν ένα μικρό καμπινεδάκι στην αυλή τους, ή την απαγόρευση να βγάλουν άδεια να οδηγούν μηχανάκια. Για το πρώτο δεν θα σας πω το λεκτικό με το οποίο κατακεραύνωσε τον πρέσβη-συνομιλητή του, που ήταν και από τους πιο ικανούς, σημειωτέον, αλλά θα σας πω για το δεύτερο! Αφήστε τους επιτέλους να οδηγούν και αυτοί μηχανάκια, είχε πει, γιατί να πέφτουν θύματα διακρίσεων, ας μπουν και αυτοί στον δείκτη θνησιμότητας τροχαίων ατυχημάτων… Και όμως! Ο ίδιος υπηρεσιακός παράγων που ορθώς εφάρμοζε την πολιτική του ΠΑΣΟΚ «μουσουλμάνος Έλληνας» και όχι «Τούρκος» της Θράκης, επέτρεψε να ιδρυθεί συνδικαλιστικό όργανο «Τούρκων εκπαιδευτικών», που ευλόγως εικάζω πως μετεξέλιξή του είναι ο σημερινός… επιστημονικός σύλλογος με τον οποίον είχε επαφές η πρόεδρος της Επιτροπής και πρώην ΥΠΕΞ κατά την επίσκεψή της εκεί.
Το πιο εξοργιστικό όλων είναι η υπόθεση συστηματικής εκτουρκοποίησης των 8.000 Ρομά Δροσερού Ξάνθης, του μεγαλύτερου οικισμού στη χώρα, με προσπάθειες που καταβάλλει το υπέρ δραστήριο προξενείο της γείτονος. Με μόνη αντίπαλο την ακτιβίστρια Σαμπιχά Σουλεϊμάν, ανυπεράσπιστη να δίνει μάχες, κι ας έχει απειληθεί η ζωή της δυο και τρεις φορές.
Τη Σαμπιχά, κύριοι του κράτους των Αθηνών, αν δεν την είχαμε, έπρεπε να την κατασκευάσουμε. Και όμως! Την πρόδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν την τοποθέτησε στο ευρωψηφοδέλτιό του για να την αποσύρει σε λίγες μέρες μετά από πιέσεις που του άσκησαν γνωστοί κύκλοι, δεν την έβαλε η ΝΔ στα ψηφοδέλτιά της στις τελευταίες εθνικές εκλογές παρά τον αγώνα που έγινε κι όλοι οι άλλοι της κάνουν τη ζωή ποδήλατο στην προσπάθειά της να ασφαλτοστρωθούν οι μονίμως πλημμυρισμένοι λασπόδρομοι, να μη γίνει τζαμί μέσα στο χωριό το κτίσμα που προοριζόταν για πολιτιστικό κέντρο, να συντηρήσει τον γυναικείο σύλλογο ΕΛΠΙΔΑ που στηρίζει γυναίκες και 3.000 παρακαλώ παιδιά ηλικίας μέχρι 17 ετών που στερούνται πρόσβαση στην εκπαίδευση, με υγειονομική πρόνοια, συσσίτια, παιδικό σταθμό, εξωσχολική βοήθεια, προστασία από την ανδρική βία και χειραφέτηση των νέων κοριτσιών από τα οποία ξεχώρισαν ήδη δυο τρεις σημερινές φοιτήτριες σε ΑΕΙ, επιστήμονες αύριο. Κόκκινο χαλί έπρεπε να της στήνουν οι αρμόδιοι στην Αθήνα αντί να εκλιπαρεί για ενημερωτικές συναντήσεις στην πρωτεύουσα όταν συναντά την αδιαφορία υπαλλήλων μας στην ακριτική γη. Εκείνη όμως με πείσμα συνεχίζει και όσοι εκτιμάμε τον αγώνα που δίνει, θα τη στηρίζουμε.
Μη με ρωτήσετε αν τη συνάντησε η πρόεδρος της Επιτροπής, δεν θέλω να σας κουράζω με τα αυτονόητα. Έχω, όμως, μια απορία: Λες να υπάρχει σχέδιο; Εννοώ πολύ κακό σχέδιο. Γιατί δεν μπορώ αλλιώς να εξηγήσω τον λόγο που τόσες φορές οι επαφές μου με τις ηγεσίες των κομμάτων που μας κυβέρνησαν έπεσαν στον βρόντο. Λες;
Η Φωτεινή Τομαή είναι συγγραφέας, πρέσβης ε.τ.