Οι παραστάσεις που σκηνοθετεί όπως το Young Lear ή η Οικογένεια Τσέντσι συζητιούνται πολύ λόγω της καθαρής και φρέσκιας ματιάς της που προφανώς της εξασφαλίζουν οι σπουδές σκηνοθεσίας στο Λονδίνο αλλά και η ζωή της για 7 χρόνια στη βρετανική πρωτεύουσα, αλλά και στη Νέα Υόρκη.
Τώρα, η Ιόλη Ανδρεάδη σκηνοθετεί τον Ίωνα του Ευριπίδη σε δική της μετάφραση και σε μια εκδοχή που μοιάζει ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα. Η παράσταση «Ίων, μια εκδοχή για δύο πρόσωπα» θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του 60ου Φεστιβάλ Φιλίππων την Τετάρτη 9 Αυγούστου 2017 στις 19:00 στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων.
Επί σκηνής ο φετινός νικητής του Βραβείου «Δημήτρης Χορν», Κωνσταντίνος Μπιμπής, ερμηνεύοντας τον Ίωνα και 7 ακόμα ρόλους, στον ρόλο της Κρέουσας η Δήμητρα Χατούπη και μαζί τους, δημιουργώντας ένα ζωντανό ηχοτοπίο, ο μουσικός Νίκος Τουλιάτος.
Η σκηνοθέτης μίλησε στο madamefigaro.gr. για την παράσταση, για το Θέατρο, για τις φοβίες της, γι’ αυτά που τη γοητεύουν και της λείπουν, για όσα έχει και την εμπνέουν, για τις κομβικές στιγμές της καριέρας της, για τους ανθρώπους και για τα πάθη της, τα οποία εν τέλει εξηγούν και τις περισσότερες επιλογές της, παρόλο που η ίδια δε θέλει να το παραδεχτεί…
Διαβάστε παρακάτω την αποκαλυπτική συνέντευξη ενός ανθρώπου που γοητεύει και γοητεύεται από το Θέατρο…
Τρεις λόγοι για να δει κάποιος την παράσταση Ίων;
Να σου πω τέσσερις; Για να δει τον Κωνσταντίνο Μπιμπή να ερμηνεύει οχτώ ρόλους, τη Δήμητρα Χατούπη να δοκιμάζει σκηνικά, κάτι πολύ διαφορετικό, τον Νίκο Τουλιάτο να δημιουργεί και να αποδίδει με μοναδικό τρόπο το ηχητικό τοπίο αλλά και για να ακούσει τον λόγο του Ευριπίδη σε μια νέα μετάφραση γραμμένη την άνοιξη του ’17.
Γιατί επέλεξες αυτό το επάγγελμα;
Γιατί το αγαπάω. Με ενδιαφέρει. Το απολαμβάνω. Και νιώθω ο εαυτός μου μέσα σε αυτό.
Το μεγαλύτερο μάθημα που έχεις πάρεις από τη δουλειά σου;
Πολλά τα μαθήματα. Το πιο σκληρό, πως ενώ είναι κατά βάση μια συναισθηματική δουλειά πρέπει ωστόσο κανείς να τη βλέπει από μια απόσταση και χωρίς συναισθηματισμούς, προχωρώντας από παράσταση σε παράσταση. Το πιο ευχάριστο, πως ο σεβασμός και η ευγένεια φέρνουν καλύτερα αποτελέσματα από ό,τι η σκληρότητα ή η αγένεια.
Το mantra σου για να αντιμετωπίσεις μια δύσκολη μέρα;
Το guru mantra της γιόγκα, που μιλά για το πώς οι δυσκολίες μας είναι ο δάσκαλός μας.
Μια στιγμή της ζωής σου (θετική ή αρνητική) που σε καθόρισε;
Όταν, στην ηλικία των 12, αντικρίζοντας την απίστευτη ομορφιά της ιταλικής φύσης, ένιωσα τέτοια πληρότητα που είπα στον πατέρα μου “μπαμπά τώρα μπορούμε να πεθάνουμε, έτσι;”. Μεγαλώνοντας ξανάρχεται συχνά η στιγμή αυτή στο νου και με πείθει πάντα πως η ωριμότητα και η πληρότητα δεν έχει να κάνει με την ηλικία και πως οι άνθρωποι διανύουμε πολλές ξεχωριστές, διαφορετικές και ολοκληρωμένες ζωές, μέσα στον έναν καθορισμένο χρόνο.
Τι σε εμπνέει στη ζωή και στη δουλειά;
Η επικοινωνία. Το να επικοινωνείς με τους άλλους ανθρώπους και τη δουλειά τους, να επικοινωνείς με το χώρο γύρω σου, με τη φύση, με τον ίδιο σου εαυτό. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό και ζωοποιό.
Ποιο είναι το κίνητρό σου για να δημιουργείς;
Το να δω κάτι να ολοκληρώνεται, να παίρνει σάρκα και οστά. Συχνά όταν ξεκινώ να καταπιάνομαι με κάτι φαντάζομαι την εικόνα ενός σκελετού, είτε θηλαστικού είτε καραβιού, που σιγά σιγά γεμίζει με χρώματα και σχήματα και φωνές και ζωή, για να πάρει στο τέλος μια ολοκληρωμένη μορφή.
Μια κομβική στιγμή στην καριέρα και στη ζωή σου;
Η πρώτη μου επίσκεψη στη Νέα Υόρκη το 2009, όπου είχα κληθεί για να συμμετέχω στο Lincoln Center Theater Director’s Lab, ετοιμάζοντας την παράσταση που θα έκλεινε το εργαστήριο. Ήταν κομβική στιγμή για πολλούς λόγους. Και για την μεγάλη εμπειρία να ζεις στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ και γιατί έμαθα πως συνεχίζονται τα πράγματα όταν τα αγαπάς -αφού καταφέραμε άγνωστοι μέχρι τότε άνθρωποι να συνεχίσουμε την παράσταση και να την παρουσιάσουμε σε Λονδίνο και Αθήνα το 2010 και το 2011- και γιατί η πρώτη αυτή επίσκεψη ήταν που έφερε και τις επόμενες τέσσερις.
Τι σου έμαθε η οικονομική κρίση;
Μου έμαθε τη στέρηση και τη μοναξιά του να μην έχεις χρήματα. Μου έμαθε πως οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν άγρια ζώα αλλά και πως η ζωή έχει τεράστια αξία.
Τι είναι για εσένα ευτυχία;
Να κοιτάζεις δυο αγαπημένα μάτια.
Ποιες είναι οι 3 τοπ απολαύσεις σου;
Η γιόγκα. Το κολύμπι. Το κρασί.
Μια πολυτέλεια που απολαμβάνεις.
Πρωινό στο κρεβάτι.
Ένα πολύτιμο μυστικό ομορφιάς;
Ο ύπνος.
Μια φράση που χρησιμοποιείς συχνά;
“Τι φάση…”
Τι αγαπάς και τι μισείς στην πόλη σου;
Αγαπώ το να περπατάω σε αγαπημένους δρόμους. Και αγαπώ πολύ τα σινεμά. Μισώ τους χρόνους της που καμιά φορά δε σε αφήνουν να την απολαύσεις όσο της αξίζει.
Πώς θα ήθελες να σε χαρακτηρίζουν οι άλλοι;
Θα προτιμούσα να μη με χαρακτηρίζουν, γιατί οι χαρακτηρισμοί είναι συνήθως απλουστευτικοί σε σχέση με τον πλούτο που έχουν οι προσωπικότητες των ανθρώπων.
Ποια αρετή εκτιμάς περισσότερο στους ανθρώπους;
Την ικανότητα να αγαπήσουν.
Τι αποτύπωμα επιδιώκεις να αφήνεις στο πέρασμά σου;
Πιο πολύ με ενδιαφέρει το αποτύπωμα που μένει μέσα μου.
Τι νοσταλγείς από τη ζωή σου στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο;
Από το Λονδίνο νοσταλγώ πολύ τους φίλους μου. Από τη Νέα Υόρκη, σίγουρα πάλι τους φίλους μου, αλλά και τη σχέση που έχω αναπτύξει με την ίδια την πόλη.
Το συμπέρασμα σου για τη σχέση μάνας κόρης;
Είναι εκείνη που μπορεί να καθορίσει την κόρη, ως προς τη σχέση της με τους άλλους ανθρώπους. Αν έχεις μια μητέρα που θαυμάζεις, όπως εγώ, για όλα της, από την ομορφιά ως το μυαλό, την ψυχή και τη συμπεριφορά, είναι δύσκολο να συμβιβαστείς.
Σε φοβίζει το πέρασμα του χρόνου;
Το πέρασμα του χρόνου δεν είναι ευθύγραμμο. Όλοι ζούμε πολλούς θανάτους, πολλές γέννες, γηρατειά κι επόμενες νεότητες. Με αυτή την έννοια το πέρασμα του χρόνου μου προκαλεί περισσότερο δέος.
Έχεις γυναίκες πρότυπα;
Τη μητέρα μου και κάποιες από τις φίλες μου, για διαφορετικά πράγματα που κάνουν στη ζωή τους, που μάλλον δεν γνωρίζουν πόσο σημαντικά είναι για μένα.
Το πιο ισχυρό όπλο που διαθέτει μια γυναίκα;
Η ικανότητα να ησυχάσει, να ηρεμήσει έναν άνθρωπο.
Το πιο συχνό λάθος που κάνουν οι γυναίκες;
Να αποποιούνται το φύλο τους για να ανταπεξέλθουν σε έναν κόσμο φαλλοκρατικό.
Μια συμβουλή σε ένα κορίτσι που θέλει να γίνει ηθοποιός;
Να είναι γειωμένη, να κάνει προσεκτικά βήματα, να μάθει ποιοι είναι οι καλοί δάσκαλοι και να μάθει να βγάζει το ψωμί της και με άλλες δουλειές.
Τα επόμενα σχέδιά σου;
Για την άνοιξη του 2018 ετοιμάζουμε με τους συνεργάτες μου τον Μισάνθρωπο του Μολιέρου στο Σύγχρονο Θέατρο με τους Μιλτιάδη Φιορέντζη, Βασιλική Τρουφάκου, Ορέστη Καρύδα και Μελίνα Θεοχαρίδου επί σκηνής, μαζί με δύο ακόμα ηθοποιούς που θα ανακοινωθούν σύντομα. Σε μετάφραση Γιάγκου Ανδρεάδη, προσαρμογή από τον Άρη Ασπρούλη κι εμένα και παραγωγή της Constantly Productions.