Τον συνάντησα στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης στο stand της εκδοτικής εταιρείας ΚΑΠΑ Εκδοτική, το καλλιτεχνικό του σπίτι. Ο ταλαντούχος συγγραφέας της νουβέλας Ισορροπιστής αεροσκαφών -που διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πιατά-, δημοσιογράφος, εκδότης και τραγουδοποιός Θόδωρος Θεοδωρίδης απάντησε στις ερωτήσεις του φιλμ νουάρ και μας μίλησε για τη ζωή και το έργο του.
Καλησπέρα κ. Θεοδωρίδη. Μιλήστε μας λίγο για εσάς. Για να σας γνωρίσει καλύτερα το κοινό μας.
Καλησπέρα. Εκτός από ένα διάστημα έξι χρόνων (1973 – 1979) που βρέθηκε στην Αθήνα για σπουδές και δουλειά, ζω και δραστηριοποιούμαι στην Καβάλα όπου και γεννήθηκα το 1954. Για είκοσι χρόνια (1982 – 2002) εργαζόμουν και στη συνέχεια διατηρούσα μεγάλο βιβλιοπωλείο – πρακτορείο τύπου στη γενέτειρά μου. Είμαι δημοσιογράφος (εφημερίδα «Πρωϊνή» της Καβάλας), υπήρξα εκδότης τοπικών εντύπων («Χρονόμετρο», «Ενταύθα»), συγγραφέας τουριστικών, αρχαιολογικών και ιστορικών οδηγών της Καβάλας και τραγουδοποιός («Εφτά απωθημένα», ανεξάρτητη παραγωγή 2000, «Θέλω να πάρω τα βουνά», LYRA 2005). Το 2016 κυκλοφόρησε από την «ΚΑΠΑ Εκδοτική» η νουβέλα μου «Ισορροπιστής αεροσκαφών» που μεταφέρθηκε στο θέατρο σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη και με τον Δημήτρη Πιατά στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Μιλήστε μας για το θεατρικό έργο σας, «Ισορροπιστής αεροσκαφών».
Δεν πρόκειται ακριβώς για ένα θεατρικό έργο. Είναι, όπως σας είπα, μια νουβέλα που ο σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας και του Φεστιβάλ Φιλίππων Θοδωρής Γκόνης το διάβασε, του άρεσε πολύ και το προσάρμοσε σαν ένα θεατρικό μονόλογο και με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πιατά έκανε τελικά μια μεγάλη διαδρομή στην Ελλάδα και την Κύπρο. Η νουβέλα αυτή, που εκδόθηκε σε βιβλίο από την «ΚΑΠΑ εκδοτική», θίγει το θέμα του ρατσισμού γενικά, τις διακρίσεις και το μπούλινγκ που υφίστανται όλες οι μειονότητες. Εν προκειμένω το θύμα είναι ένα παχύσαρκο άτομο που από τα παιδικά του χρόνια στο σχολείο μέχρι και όταν πια μεγαλώσει και μπει στην παραγωγή, δέχεται αλλεπάλληλα πλήγματα ρατσιστικών συμπεριφορών που τα υπομένει με καρτερία, αλλά τελικά το φυσικό του αυτό «ελάττωμα» του ανοίγει μια μεγάλη επαγγελματική πόρτα μέσω της οποίας καταφέρνει να ανελιχθεί κοινωνικά και οικονομικά. Είναι ένα σπαρταριστό αλλά συγχρόνως και σπαρακτικό κείμενο που σαν παράσταση είχε μια πλατιά αποδοχή από κοινό και κριτικούς.
Ποια βιβλία διαβάζετε αυτή την περίοδο;
Λόγω της επίσκεψής μου στην πρόσφατη διεθνή έκθεση βιβλίου της Θεσσαλονίκης, προμηθεύτηκα μερικά βιβλία και είναι ακριβώς αυτά που έχω στο κομοδίνο μου αυτές τις μέρες. Είναι το βιβλίο του Δημήτρη Μανιάτη για τη ζωή του μεγάλου βάρδου του λαϊκού τραγουδιού Πάνου Γαβαλά, τα διηγήματα του Μανώλη Ρασούλη με τίτλο «Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακούλα», που μετά από 50 σχεδόν χρόνια επανακυκλοφόρησαν φέτος από τις εκδόσεις «Μετρονόμος», την συλλογή διηγημάτων του Κώστα Βραχνού με τίτλο «Πρώτα ο Θεός» από τις εκδόσεις «Νεφέλη» και το εξαιρετικό περιοδικό «Προθήκη, δελτίον βελτιώσεως» που εκδίδει τρεις φορές το χρόνο η «Κοβεντάρειος Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης».
Αγαπημένος συγγραφέας.
Μπορεί κανείς να χρίσει έναν μόνο συγγραφέα ως τον αγαπημένο του; Αδύνατον. Είναι τόσοι πολλοί οι συγγραφείς που μας έχουν συγκινήσει, μας έχουν μαγέψει, μας έχουν ταξιδέψει που θα ήταν άδικο να δώσεις σε κάποιον τον τίτλο του αγαπημένου. Πάντως, και χωρίς φυσικά να αποκλείω τους ξένους, δίνω μια προτεραιότητα στους Έλληνες που τους καταλαβαίνω ευκολότερα.
Μια συμβουλή για τους νέους που θέλουν να ακολουθήσουν το δρόμο της τέχνης και ειδικότερα της συγγραφής;
Δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να δίνω συμβουλές. Άλλωστε δεν υπάρχουν συμβουλές, δεν υπάρχουν κανόνες, δεν υπάρχει μέθοδος για να γράψει κανείς. Είναι κάτι που έρχεται από μόνο του σε παίρνει από το γιακά, σε τραβά, σε σέρνει κυριολεκτικά χωρίς να το καταλάβεις και σε οδηγεί μόνο του στο μαγικό κόσμο της γραφής. Αν καθίσεις να φτιάξεις «πλάνο δουλειάς», να σχεδιάσεις πλοκή, φόρμα, ήρωες, αρχή, μέση και τέλος τότε έχεις διαλέξει τον ασφαλέστερο τρόπο για να αποτύχεις. Ό,τι κι αν βγει θα είναι μια άνοστη σούπα. Αν υπάρχει κάτι που πιθανόν θα βοηθήσει λίγο είναι το διάβασμα. Η ανάγνωση σου ανοίγει πόρτες που ίσως κάποια απ’ αυτές σε οδηγήσει και στο δρόμο της γραφής.
Σας ευχαριστώ θερμά. Καλή συνέχεια!
Πηγή: filmnoir.gr