Είκοσι και πλέον χρόνια μετά την πυρκαγιά που το κατέστρεψε, ο «Διόνυσος» συνεχίζει να «στοιχειώνει» την πόλη της Καβάλας, παραμένοντας εμβληματικό ως κτίριο τόσο λόγω της θέσης του όσο και λόγω της αρχιτεκτονικής του, μόνον που πλέον έχει καταντήσει συνώνυμο της αβελτηρίας των Αρχών και «μνημείο» αδράνειας αφού παραμένει «ανενεργό» παρά τα πλεονεκτήματά του στα οποία όλοι συνηγορούν.
Δυο φοιτήτριες της Αρχιτεκτονικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης αποφάσισαν να «σκύψουν» επάνω στο «κουφάρι» του «Διονύσου» και να οραματιστούν το κτίριο να αποκτά και πάλι «ζωή», καταθέτοντας τη δική τους πρόταση για την αποκατάσταση και επανάχρησή του.
Οι νεαρές Καβαλιώτισσες Αλμήνη Μπακρατσά και Θεοφανώ Σκιπετάρη εκπόνησαν τη διπλωματική τους εργασία «επάνω» στον «Διόνυσο», αποσπώντας πέρα από μια καλή βαθμολογία και τα «εύγε» των Καθηγητών τους.
Το KAVALA POST δημοσιεύει σήμερα μια περίληψη της εργασίας τους.
Επέκταση και Επανάχρηση του κτιρίου «Διόνυσος» στην Καβάλα. Πολιτιστικό Κέντρο και Μουσείο για την Αρχαία Εγνατία Οδό.
[ Διπλωματική Εργασία | Μπακρατσά Αλκμήνη, Σκιπετάρη Θεοφανώ ]
Ορμώμενες από την προνομιακή και ιστορική θέση του κτιρίου «Διόνυσος» και οραματιζόμενες τις προοπτικές ανάδειξης και αναβάθμισης της περιοχής αυτής, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε στην διπλωματική μας εργασία με την επανάχρηση και επέκταση του κτιρίου αυτού, που αποτελεί πλέον ένα τοπόσημο για τον κόσμο της Καβάλας.
Ο «Διόνυσος» βρίσκεται στη βόρειο-δυτική είσοδο της πόλης της Καβάλας, μεταξύ νέας και αρχαίας Εγνατίας οδού. Χτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από τον αρχιτέκτονα Ηλία Γουναρόπουλο, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ξενία», ως τουριστικό περίπτερο του ΕΟΤ. Έχοντας μια πανοραμική θέα προς την Καβάλα, αποτέλεσε πόλο έλξης τουριστών και ντόπιων κατοίκων λειτουργώντας ως κέντρο διασκέδασης. Το 1994, όμως, λόγω σοβαρής πυρκαγιάς, τερματίστηκε η λειτουργία του και σήμερα παραμένει ανεκμετάλλευτο. Έπειτα από στατικές μελέτες αποδείχθηκε ότι το κτίριο βρίσκεται σε αρκετά καλή κατάσταση, παρόλα αυτά, στο πέρασμα των χρόνων έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές ανεπιτυχείς προσπάθειες για την επανάχρησή του.
Σήμερα παρατηρείται μια προσπάθεια αναβίωσης της αρχαίας Εγνατίας οδού, ως πεζοπορικής διαδρομής πολιτιστικού και φυσιολατρικού ενδιαφέροντος, γεγονός που αναβαθμίζει την περιοχή αλλά και τη σημασία του κτιρίου.
Σε μια προσπάθεια να αναδείξουμε την ιστορία της αρχαίας Εγνατίας μέσα από το έργο μας αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα μουσείο για την αρχαία Εγνατία, συνδυαστικά με άλλες πολιτιστικές δράσεις, διατηρώντας ωστόσο την παλιά χρήση του κτιρίου, δηλαδή το καφέ-εστιατόριο. Στόχος μας είναι μέσα από αυτό το έργο να προσφέρουμε στον επισκέπτη:
- Επαφή με τη φύση και την ιστορία μέσω περιπατητικής διαδρομής
- Πανοραμική θέα και χαλάρωση
- Εκπαιδευτικές δράσεις & δραστηριότητες
- Μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις
- Ψυχαγωγικές εκδηλώσεις
Μια απ’ τις πρώτες σκέψεις μας, ήταν να διατηρηθεί το ζωτικό μέρος του κτιριακού όγκου και αυτό που απομένει να ανακατασκευαστεί. Σεβόμενες το υπάρχον οικοδόμημα και τις βασικές αρχές του αρχιτέκτονα, στοχεύσαμε σε ένα κτίριο που θα είναι σε αρμονία με το φυσικό τοπίο, με τη διατήρηση του φυσικού βράχου, και επεμβάσεις που δε θα ξεπερνούν αισθητά το όριο του δρόμου.
Βασικό μας μέλημα ήταν η σύνδεση της αρχαίας Εγνατίας οδού με το κτίριο, έχοντας να γεφυρώσουμε μια σχετικά μεγάλη υψομετρική διαφορά. Έπειτα από δοκιμές καταλήξαμε ότι ο ιδανικότερος τρόπος για να «ανέβεις» προς το κτίριο, λαμβάνοντας υπόψη και την μορφολογία του εδάφους, είναι μια ανηφορική τεθλασμένη πορεία. Μια διαδρομή σκαλισμένη στο βράχο που δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να θαυμάσει τη θέα κάνοντας έτσι, πιο ενδιαφέρουσα τη διαδρομή προς το κτίριο. Αυτή η διαδρομή αποτέλεσε ταυτόχρονα το μουσείο της αρχαίας Εγνατίας, όντας η θερμαινόμενη, υπόσκαφη διαδρομή προς το κτίριο.
Πιο συγκεκριμένα, αποκαταστήσαμε το καφέ – εστιατόριο, κάνοντας μικρές επεμβάσεις. Κομμάτι του υπόλοιπου όγκου, που δεν στέγαζε λειτουργικούς χώρους, μεταπλάστηκε σε εκθεσιακό χώρο, διατηρώντας, όμως, τα υφιστάμενα στατικά στοιχεία. Το μέρος του κτίσματος που απέμεινε, δεν ήταν εφικτό να επαναχρησιμοποιηθεί στεγάζοντας χώρους, και ανακατασκευάστηκε με νέα λογική. Η προσθήκη αυτή στοχεύσαμε να συνυπάρχει αρμονικά με το υπόλοιπο κτίριο, ώστε να αποτελεί, μαζί με τη διαδρομή από την αρχαία Εγνατία, μια ολότητα. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και ο υπάρχων βράχος που θέλαμε να διατηρηθεί, δημιουργώντας έτσι μια «αγκαλιά» προς σ’ αυτόν.
Στοιχεία και Συντελεστές Διπλωματικής Εργασίας
- Τίτλος Εργασίας: Επέκταση και Επανάχρηση του κτιρίου «Διόνυσος» στην Καβάλα. Πολιτιστικό Κέντρο και Μουσείο για την Αρχαία Εγνατία Οδό
- Φοιτητική Ομάδα Μελέτης: Μπακρατσά Αλκμήνη – Σκιπετάρη Θεοφανώ
- Επιβλέποντες Καθηγητές: Παπαγιαννόπουλος Γεώργιος – Κόκκορης Παναγιώτης – Κοσμά Ανθή
- Σχολή: Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Πολυτεχνική Σχολή – Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών)
- Ημερομηνία Παράδοσης: 26/10/2018, Ξάνθη
