Μία από τις πλέον ταλαντούχες Ελληνίδες σκηνοθέτιδες, «ανεβαίνει» στην Καβάλα μαζί με τη «Ρένα» του Αύγουστου Κορτώ για μία και μοναδική παράσταση την Τρίτη 3 Ιουλίου 2019, στις 21:30, στη σκηνή του «Κάστρου», στο Φρούριο.
Η Νικαίτη Κοντούρη έχει να παρουσιάσει ένα ιδιαίτερα πλούσιο βιογραφικό:
Σπουδές: Σκηνοθεσία (Μ.Α. in Theatre and Film, Hunter College, Νέα Υόρκη). Πολιτικές Επιστήμες (Νομική Σχολή Αθηνών). Υποκριτική (Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου). Μουσική (Αθήνα, Νέα Υόρκη). Εργάστηκε ως ηθοποιός, μουσικός, βοηθός σκηνοθέτη, σκηνοθέτις και βοηθός καλλιτεχνικού διευθυντή σε Αθήνα και Νέα Υόρκη μέχρι το 1992. Από τότε μέχρι σήμερα έχει σκηνοθετήσει Αισχύλο (Αγαμέμνων), Ευριπίδη (Τρωάδες, Μήδεια), Σοφοκλή (Αντιγόνη), Μολιέρο (Ο Ταρτούφος), Σαίξπηρ (Οθέλλος), Στρίντμπεργκ (Δεσποινίς Τζούλια), Ίψεν (Το κουκλόσπιτο, Έντα Γκάμπλερ), Γκαίτε (Τα αδέλφια), Πίντερ (Προδοσία), Α. Μίλλερ (Ψηλά απ’ τη γέφυρα, Οι σχέσεις του κυρίου Πήτερς), Ζίσκιντ (Το κοντραμπάσο), Ουέλς (Η Γερτρούδη Στάιν και η συνοδός της), Τ. Ουίλλιαμς (Τριαντάφυλλο στο στήθος), Σέντεμπεργκ (Γερτρούδη), Κολιάντα (H Πολωνέζα του Ογκίνσκ), Τρέντγουελ (Machinal), Μακ Ντόνα (Η βασίλισσα της ομορφιάς), Ροστάν (Συρανό), Σαρτρ (Κεκλεισμένων των θυρών), Γκολντόνι (Λοκαντιέρα), Λόρκα (Δόνια Ροζίτα), Μπέργκμαν (Σκηνές από έναν γάμο) κ.ά. Έχει επίσης σκηνοθετήσει τις όπερες Οι γάμοι του Φίγκαρο και Η ψευτοπεριβολάρισσα του Μότσαρτ, και Απάτη με αίσιο τέλος του Ροσίνι (ΕΛΣ), καθώς και την Αριάδνη στην Κρήτη του Χέντελ. Έχει διδάξει στην Α΄Θερινή Ακαδημία Εθνικού Θεάτρου, στη Δραματική Σχολή Εμπρός-Θέατρο Εργαστήριον, στη Σχολή Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στο Θεατρικό εργαστήριο του ΚΘΒΕ, όπου είχε την Καλλιτεχνική Διεύθυνση από τον Σεπτέμβριο του 2007 έως τον Μάιο του 2008. Διδάσκει Υποκριτική και Σκηνοθεσία στη «Δραματική Σχολή Αθηνών Γιώργος Θεοδοσιάδη» και στη Σχολή Θεάτρου Αλκμήνη.
Η απόλυτη ελευθερία της, η λατρεία της για τη Ζωή και η αγάπη της για τον συνάνθρωπο. Αυτά είναι τα μηνύματα που στέλνει στο κοινό η ΡΕΝΑ…
Η πρώτη σας επαφή με το θέατρο; Τι ήταν αυτό που σας ενθουσίασε και ακολουθήσατε αυτή την πορεία στον χώρο της τέχνης;
Πρέπει να γυρίσω το ρολόι δεκαετίες πίσω, στα νήπια ίσως ή στην πρώτη Δημοτικού. Τότε που όλοι νιώθουν την καρδιά τους να χτυπάει πολύ δυνατά και μια ατάκα ή κάποιο συγκεκριμένο νόημα δεν τους αφήνει να κοιμηθούν. Και να σας εξομολογηθώ πως όσα χρόνια συμμετείχα σε παραστάσεις ως ηθοποιός ή περφόρμερ, η ίδια ανατριχίλα και το ίδιο κάψιμο στο στομάχι με συντρόφευαν. Στη συνέχεια, άρχισα να συναισθάνομαι την επαφή και την ανταλλαγή με το κοινό, κι όταν αποφάσισα τελικά να γίνω σκηνοθέτης και μόνον σκηνοθέτης, η αγωνία για το κατά πόσον οι θεατές θα αποδεχτούν ή όχι την παράσταση ανεβάζει σε κάθε πρεμιέρα την αδρεναλίνη στο κόκκινο. Είμαι στα όρια της ταραχής. Γελάω, κάνω την άνετη, δίνω κουράγιο σε όλους, αλλά κρυμμένη στο βάθος, πίσω από τη σκηνή να γεύομαι το κάθε δευτερόλεπτο της παράστασης. Κι όλα αυτά γιατί λατρεύω το Θέατρο όπως και τη ζωή, και ενίοτε «το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη».
Το κοινό λάτρεψε τη ΡΕΝΑ! Και συνεχίζει να τη λατρεύει και στην καλοκαιρινή περιοδεία. Αξίζει να τους ρωτήσετε στο τέλος της παράστασης…
Τι είναι αυτό που κέντρισε εσάς προσωπικά στη «Ρένα»;
Η απόλυτη ελευθερία της, η λατρεία της για τη Ζωή και η αγάπη της για τον συνάνθρωπο. Αυτά είναι τα μηνύματα που στέλνει στο κοινό η ΡΕΝΑ.
Τι συστατικά χρειάζονται για να γίνει μια θεατρική παράσταση επιτυχημένη;
Ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει! Όλοι θεωρούμε πως κάνουμε το καλύτερο αλλά δεν πετυχαίνουν πάντα όλες οι παραστάσεις.
Τι θα ζήσουν οι θεατές βλέποντας τη «Ρένα» το βράδυ της Τρίτης 9 Ιουλίου στο Φρούριο της Καβάλας;
Για τη ΡΕΝΑ ένα είναι βέβαιο: Το κοινό τη λάτρεψε! Και συνεχίζει να τη λατρεύει και στην καλοκαιρινή περιοδεία. Αξίζει να τους ρωτήσετε στο τέλος της παράστασης. Εμείς χαιρόμαστε που τους αρέσουμε, αλλά ως εκεί…
Στο συγκεκριμένο έργο υπήρξε κάποιο σημείο που να απαιτούσε κάτι ιδιαίτερο σκηνοθετικά; Πού εστιάσατε την προσοχή σας;
Το μυθιστόρημα του Κορτώ είναι πολύ μεγάλο και γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο ενικού. Στη διασκευή του Χατζηαδαμίδη και στην παράσταση κατ’ επέκταση, οι ηθοποιοί που συντροφεύουν την Υρώ Μανέ σε μια ιδιότυπη αφήγηση της ταραγμένης της ζωής, μεταμορφώνονται στα πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή της. Έτσι, ξεπεράσαμε τον σκόπελο του μπρος-πίσω στο χρόνο του συγγραφέα και του διασκευαστή-δραματουργού.
Ποιο θεατρικό έργο θα θέλατε πολύ να σκηνοθετήσετε στο μέλλον;
Τις Βάκχες του Ευριπίδη.
Τι είναι αυτό που σας κάνει ευτυχισμένη με την δουλειά σας και τι σας στενοχωρεί σε αυτήν;
Με κάνουν ευτυχισμένη οι πρόβες και η αποδοχή του κοινού. Απ’ όταν η ζωή μού στέρησε τον πολυαγαπημένο μου σύντροφο, δεν αφήνω τις μικροψυχίες του χώρου να ταλανίζουν την καθημερινότητά μου. Είμαι ευγνώμων που ζω και αλληλοστηριζόμαστε με τον γιόκα μας, την κόρη του, και μερικούς άξιους συγγενείς και φίλους. Εξάλλου μετά από 62 χρόνια, ισχύει το «λίγοι και καλοί» στη ζωή όλων μας.