Γράμμα ενός art worker

Η καθημερινότητα του art worker δεν ήταν ρόδινη ούτε πριν την υγειονομική κρίση ούτε τώρα  μέσα σε αυτή...


 

Του Δημήτρη Κυραναστάση

 


Oι art workers για εμένα δεν είναι χομπίστες όπως πολλοί θα θέλανε να νομίζουνε, ούτε το κάνουν μόνο από την ανάγκη της έκφρασης. Oι art workers είναι αυτοί που έχουν επενδύσει, χρήμα, χρόνο και κόπο για να σπουδάσουνε στα πανεπιστήμια, στις σχολές, ή ακόμη και στη ζωή την ίδια επί σειρά ετών, αυτό που λέγεται τέχνη, με κύρια προτεραιότητα αυτό, την παραγωγή τέχνης….

Δεδομένο αυτό, και στην μικρή μας πόλη αλλά και πανελλαδικά πολύ πριν από την καραντίνα που μας έχει στείλει στο πυρ το εξώτερον, με ένα κράτος που ποτέ δεν θέλησε να βοηθήσει, βλέπε για παράδειγμα αυτό που έκανε στους δήμους με τους εργαζόμενους στους πολιτιστικούς οργανισμούς. Κοινώς είπε στους δήμους κόψε τον λαιμό σου εμείς δεν πρόκειται να δώσουμε φράγκο για τους καλαμπόρτζους σου, βγάλτα πέρα μόνος σου.

Βγαίνει τώρα η αξιωματική αντιπολίτευση και κάνει ερώτηση στους δημάρχους για επικοινωνιακούς λόγους λέγοντας αν έχει πάρει βοήθεια την στιγμή που γνωρίζει ότι ο δήμος δεν έχει πάρει φράγκο τσακιστό… Όμως το ότι φτάσαμε στο πυρ το εξώτερον δεν σημαίνει ότι και πριν τα πράγματα ήταν καλύτερα. Όπου πήγαινα για δουλειά μου έλεγαν «καλέ μου φίλε, δεν μπορώ να υποστηρίξω το project σου οικονομικά αν θες να γίνει βρες χορηγούς». Εξαίρεση, ο Δήμος. Έφτασα πέρσι στο σημείο να κάνω ολόκληρη παραγωγή δική μου με διπλό δρώμενο χωρίς καμία υποστήριξη και να μου πουν την τελευταία στιγμή ότι ο χώρος δεν δύναται…

Προσπαθώ να επιβιώσω παίρνοντας φιλοδωρήματα και έρχεται ο φορέας που συνεργάζεσαι και σου λέει δεν μπορώ να σε εξυπηρετήσω….

Και το ραδιόφωνο το ίδιο, έχεις πρόταση την υλοποιείς και εκεί σου λένε «πολύ ωραία, εκπομπή θαυμάσια, πολύ ωραία κάνεις το χόμπι σου… φράγκο όμως δεν θα δεις… Βρες χορηγούς!»… Το ραδιόφωνο αυτό που βγαίνει σήμερα με την ετικέτα »σώστε την τέχνη»…

Αυτή ήταν η πραγματικότητα και στην επαρχία και πανελλαδικά…

Σήμερα, τα πράγματα ακόμη χειρότερα το 70 τοις εκατό των εργαζόμενων στο θέαμα να είναι έξω από το επίδομα των 800 ευρώ σύμφωνα με τα στοιχεία του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος και με ένα καλοκαίρι να προμηνύεται δυσοίωνο όπως χαριτωμένα είπε ο Θείος Νώντας, με τα όργανα στο χέρι…

Το κίνημα όμως είναι εδώ. Δεκάδες χιλιάδες μέλη στην ομάδα support artists στο κοινωνικό δίκτυο και αύριο σύσσωμα για πρώτη φορά τα σωματεία των καλλιτεχνών στο Σύνταγμα στις 12 με συγκεκριμένο πλαίσιο αιτημάτων.

Μην ξεχνάμε όμως. Οι καλλιτέχνες είναι ένα κομμάτι σε όλα αυτά που πλήττονται, 110 χιλιάδες απολύσεις μέσα στην καραντίνα.

Μην ξεχνάμε όμως. Η καθημερινότητα του art worker δεν ήταν ρόδινη ούτε πριν την υγειονομική κρίση ούτε τώρα  μέσα σε αυτή…

Τουλάχιστον ας υπάρξει μία στοιχειώδης ειλικρίνεια από και προς τους art workers και συνολικά απέναντι σε όλους αυτούς που σήμερα πλήττονται.


Ο Δημήτρης Κυραναστάσης είναι μουσικός