Αν ένιωσα φόβο; Φυσικά και ένιωσα φόβο. Αφού ο φόβος είναι η συναισθηματική αντίδραση στην απειλή. Και υπάρχει θετικός και αρνητικός φόβος. Θετικός όταν σε ωθεί να αποφύγεις μια επικίνδυνη κατάσταση που απειλεί τη ζωή σου ή τις ζωές των άλλων, δημιουργώντας ένα αίσθημα ευθύνης και κατά επέκταση ένα αίσθημα κοινωνικής ευθύνης. Ωστόσο, το πρόβλημα που μπορεί να προκύψει είναι να ξεπεράσεις τα υγιή όρια, αναλύοντας και υπεραναλύοντας τα γεγονότα με αποτέλεσμα να οδηγηθείς σε μια αίσθηση «υπερβολικής ευθύνης». Και τότε ο φόβος εξελίσσεται σε δύναμη αρνητική, αναστατώνοντας την συναισθηματική σου ισορροπία, φέρνοντας στην επιφάνεια συσσωρευμένα συναισθήματα όπως, θλίψη, θυμό, απογοήτευση… και νιώθεις την ανάγκη να κλάψεις… να πενθήσεις για τα αγαπημένα σου πρόσωπα που έφυγαν νωρίς… αυτούς που ταλαιπωρήθηκαν μήνες σε ένα κρεβάτι… τους θεσμούς που διαλύθηκαν…
Τα συναισθήματα όμως είναι ροή ενέργειας και προορίζονται να έρχονται και να φεύγουν. Και είναι εντάξει το να νιώθεις. Και στην πραγματικότητα τα συναισθήματα είναι που σε κάνουν άνθρωπο… δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβάσαι τα συναισθήματά σου.
Πολλές φορές επενδύουμε τόσο χρόνο στην προσπάθειά να μην νιώθουμε τα συναισθήματά μας ή μας έχουν μάθει να μην μιλάμε για όσα νιώθουμε. Όπως τότε που ήμασταν μικρά παιδιά και μονίμως ακούγαμε, «μη θυμώνεις», «μη φοβάσαι», «μη στενοχωριέσαι»… θαρρείς και εμείς με ένα «μη» τα διαγράφαμε όλα. Κανείς δεν μας είπε τότε πως είναι φυσιολογικό να φοβάσαι, και να θυμώνεις, και να κλαις! Προσπαθούμε να απαλλαγούμε από συναισθήματα θλίψης, θυμού ή φόβου. Κάποιες φορές καταφέρνουμε να ξεγελάσουμε τον εαυτό μας και να τα διώξουμε. Ωστόσο, πολύ συχνά, τα συναισθήματα παραμένουν και γίνονται ενοχλητικά.
Δεν έχεις λόγο να φοβάσαι τα συναισθήματά σου. Επίτρεψε στον εαυτό σου να εκφράσει διάφορα συναισθήματα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σε κατακλύζουν και σε πανικοβάλλουν. Νιώσε ακόμη και το άγχος, το φόβο, τον πανικό σαν άλλη μια μορφή ενέργειας που ρέει στο σώμα σου. Δεν υπάρχει λόγος να την περιορίζεις. Όταν δίνεις άδεια στον εαυτό σου να νιώθεις, μπορείς και νιώθεις μια μεγάλη ποικιλία συναισθημάτων, ευτυχία… χαρά… αγάπη! Εύκολα το συναίσθημα ανακατευθύνεται από το φόβο, την ανησυχία, τη θλίψη… στην ανακούφιση, στο θάρρος, στη χαρά, στην ευτυχία!
Και τα συναισθήματα μπορούν να αρχίσουν να μετακινούνται με τρόπους που σε κάνουν να νιώθεις πραγματικά όμορφα. Ενώ οι σκέψεις σαν να γίνονται ελαφρύτερες.. και ελαφρύτερες.. Και βιώνεις τον εαυτό σου με διαφορετικούς τρόπους, με πιο άνετους τρόπους. Καθώς διαπιστώνεις ότι η αντίληψη αλλάζει… και τα συναισθήματα αλλάζουν. Επειδή δεν σου αρέσει ο τρόπος που αισθάνεσαι, τα συναισθήματα όμως αλλάζουν… ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα αλλάζει… γιατί κάθε συναίσθημα έχει διαφορετικό σκοπό και διαφορετική χρησιμότητα και κάθε συναίσθημα το μαθαίνουμε με διαφορετικούς τρόπους.
Όπως η ικανότητα να αγαπάς… σου δίνει τη δυνατότητα να έρχεσαι κοντά με άλλους ανθρώπους. Και η ικανότητα να αφιερώνεσαι σε ένα συγκεκριμένο σκοπό… σου δίνει μια αίσθηση σταθερότητας και βαθύτερη επίγνωση του εαυτού. Και τα δυσάρεστα συναισθήματα που αισθάνεσαι έχουν κι αυτά το σκοπό τους. Ίσως δεν έχεις ακόμη αληθινά συνειδητοποιήσει ότι τα δυσάρεστα συναισθήματα σου δίνουν την ευκαιρία να ανακαλύψεις και να ξαναανακαλύψεις τον εαυτό σου.. την ικανότητά σου να ξεπεράσεις.. να αλλάξεις… και να αναπτυχθείς.
Η Βασιλική Χατζηδημητράκη είναι ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια