«Το σφαγείο του έρωτα» και ένα ΔΗΠΕΘΕ που κλέβει τις παραστάσεις…

Οι συντελεστές σύστησαν μια εξαιρετική θεατρική παράσταση η οποία φιλοξενείται σε μια πόλη που «εξάγει» Θέατρο εδώ και χρόνια

Η θεατρική παράσταση «Το Σφαγείο του Έρωτα», μία συνεργασία του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας με την εταιρία «Λυκόφως» [διαβάστε εδώ και εδώ] παρουσιάστηκε το μεσημέρι της Τετάρτης 30 Μαρτίου 2022 στη Μεγάλη Λέσχη από τον Δήμαρχο Καβάλας, Θόδωρο Μουριάδη, τον πρόεδρο του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, Σωκράτη Μποζούδη και τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και σκηνοθέτη της παράστασης, Θοδωρή Γκόνη.

Ο κ. Μουριάδης ευχαρίστησε τον Θοδωρή Γκόνη για την προσφορά του όλα αυτά τα χρόνια και σημείωσε επιπρόσθετα ότι «κατάφερε να δημιουργήσει ένα ΔΗΠΕΘΕ σύγχρονο, με μια ιδιαίτερη καλλιτεχνική ματιά. Το θέατρο της Καβάλας έχει αποκτήσει εξωστρέφεια και είμαστε βέβαιοι ότι θα διαδραματίσει και στο μέλλον σημαντικό ρόλο στα θεατρικά δρώμενα, τόσο σε τοπικό όσο σε περιφερειακό επίπεδο».

Ο κ. Μποζούδης αναφέρθηκε εν συντομία στους εξαίρετους συντελεστές της παράστασης, στην αρωγή του Δήμου Καβάλας, καθώς και στο γεγονός ότι το «Σφαγείο του Έρωτα» φιλοδοξεί να έχει αμιγώς διδακτικό χαρακτήρα και δε θα αποτελέσει μια απλή δημοσιογραφική κάλυψη γεγονότων που έχουν να κάνουν με θέματα όπως η δύναμη, η εξουσία και ο έρωτας. «Το έργο δε θυμίζει γεγονότα, έχει σκοπό να γεννήσει προβληματισμούς», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Ο κ. Γκόνης έκανε αναφορά στο γεγονός ότι το θέατρο στο σύνολό του είναι ο έσχατος χώρος στον οποίο μπορεί να κατατεθεί η σκέψη και να μεταδοθεί μέσα από το κείμενο στους θεατές. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, μας απασχολεί μέσα από το συγκεκριμένο κείμενο «το Φροντιστήριο των αιώνων» και πώς φτάνουμε στο σήμερα. Στο ίδιο πλαίσιο πρόσθεσε ότι το «σημείωμα» της παράστασης είναι η ίδια η παράσταση, ενώ εξήρε και το έργο των ηθοποιών και των μουσικών, προσθέτοντας παράλληλα ότι οι παραστάσεις, πλέον, χτίζονται από τους συντελεστές.

Για το έργο μίλησαν και οι συντελεστές Ελένη Στρούλια, Φώτης Σιώτας, Άννα Καλαϊτζίδου, Μιχάλης Τιτόπουλος, Μαρία Χάνου, Ματίνα Μέγκλα, Δημήτρης Χατζηζήσης, κάνοντας, ο καθένας με τη σειρά του, αναφορά στην ιδιαίτερη οπτική του έργου, χαρακτηρίζοντάς της ως άκρως συγκινητική, με το κείμενο να συμπυκνώνει μια συναισθηματική ποικιλία, με απλότητα.

Παράλληλα προστέθηκε, σε γενικές γραμμές ότι αν και βιώνουμε μια εποχή στην οποία κυριαρχεί η προκατάληψη, το έργο «στέκεται» αντικειμενικά και γίνεται το μέσο στη μετάδοση ηχηρών κοινωνικών μηνυμάτων από το χθες στο σήμερα.

Ιδιαίτερη και η αναφορά των συντελεστών στην αγαστή συνεργασία τους με τους τεχνικούς και το προσωπικό του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, τονίζοντας με έμφαση ότι η συνεργασία αυτή δε θεωρείται αυτονόητη τη σημερινή εποχή.